Evet, bu gün bazı irellemeler oldu. Yemek düzensizliğini büyük oranda hall etdim. Stressi idare etmeye çalışıyorum. Ama hala günlük işleri bitiremiyorum. İşler derken dersleri. Birde özfarkıdalık adlandırdığım bir şey var, onu tam beceremiyorum. Sabahlar olan 5 dakikalık ertelemeni yapmadım bu gün. Sabah duşları falan pass geçmedim. Lakin önemli olan bunu düzenli yapmak, bu gün yapmak bir şey değiştirmiyor. O yüzden planımı yapa bileceyim şekilde yaptım. Karşıma çıkacak sorunlar karşısında kendimi uyardım ve bu gün işe yaradı. Gelecekde bakıcaz geri kalanına nasıl olucak.
İkinci önemli konu krizlerin dönemiydi bu gün. Artık üçüncü kırılma noktası dönemine girdim. Eski sürecimde bu günlerde, şimdi olduğu gibi, krizler yeniden şiddetlenmiş, düzende sorunlar meydana gelmeye başlamışdı. Ama ben durumu toparlayamamış, stresslere mağlıp olmuş, düzeni bozmuş, irademi zayıflatmış ve relapse olmuştum. Ordan dersler çıkardım ve şimdi yine aynı noktadayım. Nasıl biticek hep beraber görücez. Son 2-3 haftadır krizler bitmişken, şu an yeniden canlandı. Düşünceler saldırıyo, tetikleyiciler aşırı tetikliyo. Sanırım instagramda bir az yasak getirmem, bir süreliğine faydalaı ola bilir. Rastgele tetikleyiciler bu devirde tehlikeli, normalde tetiklenmesem bile. Son 5 günde 2 kez rüyalandım. Her defasında da süreci bozuyordum, pişman oluyordum ve uyanıp bir bakıyorudum ki, hepsi rüyaymış, gerçekte ise rüyalanma olmuş. Berbat bir şey. Akşam gelen krizleri yenince oluyo. Yenemeyince, düşüncelere teslim olunca rüyalanma olmuyor. Ama kazanınca oluyor. Yine de olmasa hiç biri sevinirim.
Genel olarak bu gün başarılıydı süreç açısında. Sürece tehtid oluşturacak hatalar yapılmadı. Ama disiplin olarak zayıftı. Krizler ise şiddetle geldi. Ben iyi mücadele etsemde, daha da iyileştirmem gerek. Başarı oranı 80% bu gün için.
43. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Dönemi

Evet, sorunları hall etmeye çalışıyoruz. Bu günde irelleme kaydettik, ama daha istediğim gibi olmadı. En önemli 3 sorun var:
1. özFarkındalık ve özKontrol
2. Odaklanma
3. Derslerdeki disiplin ve plan sorunu
Şimdi böyle başlıklardan pek anlaşılmıyor, ama her biri kendince sorunlar. Yinede hepsinin çözülmesinde bu gün ilerlemeler oldu. Lakin esas mesele olarak her sabah 1 saat dalış tekniği ile çalışmak istiyorum. Bunu rutin haline çeviricem. Bu gün ise Programdakı çoğu şeyi düzgün yaptım. Lakin yine ders konusunda tenbellik ve özKontrolsüzlük etdim ve en sona erteleyip geçiştirdim. Sınav zamanı bu huy sorun yaratıyor.
Krizlere gelirsek, krizler artdı dediğim gibi bu dönemde. Ama bu gün dünki kadar değildi, sanırım yendim diye zayıflıyorlar. Yinede her zaman krizlere karşı tetikdeyim. Netflix ve s. platformlarda tetikleyicilerden gereğinden fazla tetikleniyorum. Kontrol etmeyi, kendimi sakinleştirmeyi öğreniyorum, lakin yinede bu dönemde ekstra daha zor. Yoksunluk etkileri zayıfladı sanki yoksa banamı öyle geliyor. Geçen süreçte bu günlerde her şey yokuş aşağı gidiyordu. Şimdide sorunlar var, ama durum başka. Çözümler arıyoruz ve s. Yani kontrol bende ve düzeni koruyorum. Bakalım gelecek nasıl olucak.
Bu günün başarı oranı 85%.
44. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, gün daha yeni başladı. Lakin akşam zamanım olmayacak yazmağa. Sabah bir an kalkmak istemedim, ama sonra kalktım. Programın gerisi iyi gitdi. Lakin gecede, sabahda krizler ve tetiklenme aşırı artdı. Bu da yine stressli bir ruh hali getirdi. Ders çalışmağa başlamak epey zor oldu. Ama başladım ve iyi gitti. Planlar yaptım bazı gelicek hafta için, bakalım sorunlar çözülecekmi. Çözülecek. Ya da çözülmeyecek.
Şimdiye kadarki günlük başarı oranı 90%.
45. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Dönemi

Evet, iyi geçmedi pek gün. Günlük işleri yaptım. Bu haftanın bazı kurallarına uydum. Ama bir türlü çalışmaya konsantre olamadım, stresi yönetemedim, düçünceler kafamda yine kaynadı, bri çok anlamsız ses var sanki beynimde, aynı anda konuşan. Bu gün krizler olmadı, ama böyle giderse gelicekler. Bu ilk aşamaları. Bu kırılma günlerinin en büyük problemi bu. İlk önce her zaman düzen bozulur, uzun süreli süreçlerde. Yarın bazı şeyleri değiştirip sorunu düzelticem. Ya da düzeltmiycem. Düzen için kritik günler bunlar. En önemli mesele stressli anda düzgün karar verme ve beynin illüzyonuna aldanmayıp, ne kadar zor olursa olsun ders çalışmağa odaklanmak. Yoksunluk dönemi etkileri bunlar. Sporu bile yaparken zorlandım, sanki 2 kat zor geldi haraketler.
Bu günün başarı oranı 70%. 75% altı düzen için tehlike. Tabii ki, süreç içinde.
46. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün nisbeten daha iyi geçti. Ama genel olarak başarısızdı. Bütün olaylar zinciri şöyle oldu: sabah kalktım, 06da. Ama bir anlık uyumak isteğiyle beynimi kandırdım ve 15 dak erteledim. Sorun, ama o kadarda değil. Normalde de yapardım. Sonra duş yapmam gerekirken yemek yeyim öyle yaparım dedim, yemek yedim. Ama video izlemekden garip bir şekilde kurtulamadım. Ekran süresini aşdım, dersleri erteledim. Çok büyük bir hataydı. Sonra zaten olayın farkına vardım, yoksunluk dönemi stresi fena vurdu. Kendimi kontrol edemiyorumdum, sinir krizindeymiş gibi. Üstelik ben bunun ders çalışmadığım ve ekrana baktığım yüzünden olduğunu sandım. O da vardı, ama stressin en büyük güç aldığı nokta yoksunluk krizleri idi. Sonra bunu anladım ve kendimi sakinleştirdim. Duş tamam. Burda kendimi sakinleştirdim. Hisslerin ve stresin kaynağı konusunda farkındalık kazandım ve bunun illüzyon olduğunu kendime sürekli söyledim. Ondan sonrada yarımda olsa kalan dersleri vakit yettiğince yapmağa çalışdım (yine stressli şekilde) ve üniversite gitdim. Orda kendi kendimi uyardığım için hissleri dinlemedim. İllüzyon. Eve gelince ise ekranı yine çok zaman ayırdım. Dersi erteledim. Ve derse 45 dak geç başladıkdan sonrada odaklanamadım, anlamsız düşünceler beynimi sardı, stress yükseldi, ve s. Bir şekilde toparlanıp bir konuyu zar zor bitirdim. Konu bittikden sonra yemek yedim, bir az sakinleştim. Sonra yine ders çalışırken stress geldi, anlamıyordum. Üstelikde fizik. Zar zor bir azını bitirdim. Şimdide vazğeçtim hepsini yapmakdan. Zaten anlamıyorum, boşuna puanımı kesmeyeyim. Yarın sabah bakıcam.
İradeye dikkat etmek gerek. Ben dersi erteledikce, stressle mücadele etmedikce, irade zayıflıyor ve kriz güçleniyor. Stress artıyor. Şimdi olmasa bile, PMO krizleri irade zayıflarsa hemen gelmeye başlar. Yapmam gereken düzeni sağlamak. Sporda mesela yapıyorum. Zar zor oluyor. O kadar sinirli oluyorum ki, o kadar güçsüz oluyorum ki, şınav bile çekemiyorum. Ama normaldeki kadar verimli olmasada sporu bitiriyorum. Aynı şeyi günlük düzendede yapmak gerek. Kendini derslere vermek ve ne olursa olsun, verimsizde olsa çalışmak. Zaten kendini zorlayınca bir anda stress çekiliyo. Lakin odaklanmadıkca, buna çalışmadıkca o güçleniyo. Yarın bunu düzelticem. Ya da düzeltemiycem.
Bu günün başarı oranı 72%-75% arası. Yani kritik nokta ile hemen aşağısı. 70% olmamasının sebebi dünden daha iyiydi. En azından çabaladım. Yarın unutmamam gereken bu stressli anlara karşı plan yapmak, ne olursa olsun kendini toparlamak ve derslere dönmek, hiç bir düşünceye büyümesi için fırsat vermemekdir.
Not olarak, gece yatarken saniyelik bir iki düşünceye dalmışım. Rüya gibi hatırlıyom. Ne düşündüğümü unutdum. Ama hemen kesilmesi gerek bunların.
47. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün düne göre kendimi kontrol etmede ve programa uymada daha çok başarı var. Sabah 5dk alarmla kalktım, rutin gerçekleştirdim. Lakin dersleri yine odaklanıp yapamadım. Aşırı stressli bir hale geldim. Her şeye sinirleniyordum. Üstelik çok tehlikeli bir krizde geldi, uzun zamandır öyle kriz yoktu. Korkuttu bu beni. Sonra ise toparlanmaya başladım. Stresi kontrol altına aldım, spor yaptım, ders çalışamıyorsam. Ama sporu bile aşırı stressle ve verimsiz yaptım. Yine de esas mesele yapmakdı, kendini zorlamak. Sonra derse gitdim, normaldi. Ruh halim orda düzeldi. Eve dönünce ise normal film izlerken bir anda ikinci kez şiddetli bir kriz geldi. Filmde tetikleyici olmayan bir şeyden tetiklendim ve adeta PMO sahnesi bekledim. Sonra bir anda kendimi o bataklıkdan çektim, sakitleştirdim ve krizi yendim. Sonra daha tetikleyici sahne geldi, ama artık yenmişdim. Kırılma günleri bunlar, kendimi hazırlamalıyım. Krizler hep artar bu günlerde. İrade güçlenmeli. Düzen sağlanmalı. Bunun için bir stabilleşme planım var.
Sonuç olarak bu gün bir azda başarını artırıp 75% günlük başarı ile kritik çizgini geçtik. Yinede düzeni korumam gerek.
48. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün bir az daha düzeldi her şey. Sabah alarmı ertelemeden uyandım. Rutinleri yaptım. Dersi az belirlemiştim programda, o yüzden bitire bildim. Akşam uni bitince zaten dersler bitmişdi, gelip evde rahat bir nefes aldım. Bütün işler bitdi bu gün için. Stressli idim yine. Lakin geçen günlere bakınca azaldı. Spor yaparken yine zorlandım, sinirliydim. Lakin bu sefer sinirimi kontrol etdim. Gün içinde krizler geldi. Bunlarda geçen güne bakınca zayıftı. Amma dikkatli olmalıyım, hafife alınacak krizler değildi. Tetikleyicilere karşı hala hassasım, lakin düne göre tetikleyicilere karşı direncim güçlendi. Görünce, gözümü çekiyom, rahat bir nefes alıp, bunun bir illüzyon olduğunu kendime söylüyom ve kriz artık zayıflamaya başlıyor. Buna alışınca tetikleyiciler gücünü yitiriyo. Her şeye rağmen akşama doğru bazı kuralları çiğnedim, muzik1 dinledim, bazı insanlarla konuştum ve s. Yarın bunlar olmuycak. Ya da olucak. Önümüzdeki 3 gün önemli. Geçen haftalardaki aynı hataları yapmamam gerek.
Genel olarak gün iyiydi, hem kolaydı, hem ben kendimi toparladım. 80% başarılı gündü. Sadece ekranlar bir az fazlaydı.
49. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, ilk önemli gün başarıyla sonuçlandı. Sabah zamanında uyandım. Rutinler eksiksiz tamam. En esas mesele, ders çalışma tamam. 3 parça halinde böldüm gücü, 2 saatlik aralıklar, ve küçük dersler. Bu sayede irelleme kaydettim ve hepsini yaptım. Gün program açısından oldukca iyiydi.
Krizler ve tetikleyiciler günüydü bu gün. İlk olarak, rüyalanma oldu. 3. kez oluşu ve hiç memnun değilim. Tetikleyicileri ve krizleri yenince, rüyalanma oluyor direkt. Sonrasında bir film izledim. Tetikleyici fazlaydı. Başarılımı oldu yoksa başarısızmı tam karar veremedim. Tetikleyici sahnelerle doluydu ve ben yinede filmi izledim. Bir an farkettim ki, sadece o sahneleri bekliyorum filmde. Durdum, derin nefes aldım. Bu sadece bir illüzyon dedim ve yendim. Ama çok fazla tetikleyici vardı. Bu sürece iyi değil. Zaten filmde fazla izledim bu gün. Yarın film yasağı olucak. Sakinleşmek gerek. Krizlerde geldi. Ama hepsini yendim. 5 saniyeden fazla süren bir düşünce olmadı. Zaten ortalama hesaplarsak 1 saniyedir her kriz.
Genel olarak gün 95% başarılı oldu. Bir az yine kendi kontrolümü ve düşünce kontrolünü kaybettim.
50. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gündü iyi geçti. İşlei tahmin ettiğimden daha az yaptım. Çünki dersde bir soruda takıldım kaldım zaman boşa gitti. Bir az üzgündüm bu gün, telefon falan bakmamam gereken zamanlar baktım. Yarın olmalayacak bu. Ya da olacak.
Krizler meselesinde ise pek kriz olmadı. Ama bir anlıq bir dalgınlıkla neredeyse süreç kaybediliyordu. Son anda kendime geldim. Berbat bir şey. Her zaman bu tür durumlara karşı tetikde olmalıyım.
Bu günün başarı oranı 90% düne göre bir az hatalar yaptım program uygulanmasında.
51. Gün
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün daha iyi geçti. Sabah alarmsız kalktım. Derslerin neredeyse hepsini bitirdim. Kurallara uydum. Lakin genel olarak şahsi sebeplerden mutsuzum. Esas mesele bu mutsuzluğumun süreci etkilememesi ve irademi zayıflatmaması. Bu hafta analiz yapamadım. Sınav var, hazırlanmam gerek. İlk fırsatta yapacağım.
Krizler konusunda esas mesele son dönemde krizlerin artması. Bu gün orta şiddetli krizler geldi. Tetikleyicilerle baş etmeyi öğreniyorum. Lakin krizlerin şiddeti şaşırtdı. Dünkü dalğınlık tesadüf değildi, krizler geliyor. Gecede 30+ saniye bir şeyler oldu. Hatırlamıyom tam. Bu gün zaten ruh halim iyi değildi, sinirliydim, stressliydim, yorgundum. Sporu zar zor yapa bildim. Dikkatli olmam gerek. En tehlikeli günler bu günler. Krizleri hiç bir taviz vermeden geçicem ve bu devri bitiricem. Ya da başarısız olucam.
52. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, gün genel olarak güzeldi. İşleri bir az aksatsamda yaptım. Hem bir az kötü hissediyor, başım ağrıyordu, hem de mutsuzdum. Ama işleri yaptım.
Psikolojik olarak iyi dönemde değilim. Lakin bu iradeni etkilememeli. Böyle olmama sebep olan 2 şey var. Yoksunluk dönemi ve kişisel sorunlar. Bu yüzden şimdilik beni strese salan şeyleri düşünmemem gerek. İrade tükete bilir.
Kriz olaraksa, kafam bütün günü düşünce kazanı yine. Bunu halletmem gerek. Sakin olmalıyım. Bu gün bu konuda düne göre ilerleyiş kaydettim. Lakin süreç konusunda bir az sorunlar var. Bazı hatalar yaptım. Mesela haber okurken gözüme bir foto takıldı, hemen geri dönüp baktım. Tam tetiklenmedim, ama gereksiz merak segiledim. 1 saniye bakıp geçsemde doğru değil. Bu merakı kontrol edip hiç bakmamam gerek. Yarın bunu yapmıycam. Ya da yapıcam.
Gün genel olarak 90% başarılıydı. 10% kesme nedenim kriz hatası ve düşünce kazanı olan beynim. Düşünnmeyi bırakıcam. Ya da bırakamıycam.
53. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçünce Kırılma Günleri

Evet, bu gün düne göre iyi geçti. Düşüncelerimi daha çok kontrol altına aldım, bütün işleri yaptım. Sabah sadece ders konusunda zorlandım, lakin sonra toparlanıop yaptım. Gün daha bitmedi ama şimdiye kadar başarılıydı. Ayda 2 kere dışarıdan yemek söyleme iznim var. Söyledim bu günde. Ama pek memnun olmadım. Çok büyük sorun değil ama bir düzene tam anlamıyla oturtmam gerek bunu. Kurallarını tam koyucam ve uyucam. Ya da uymuycam. Kurallar şey değil, artık yemiycem felan. Sadece kontrolden çıkmamasını sağlıycam.
Kriz meselesinde ise dünki sorunu halletdim bu gün ve daha dikkatli oldum. Yine de yeterli değil. Her zaman uyanık olmak gerek. Gece kriz geldi, ama uyanıp yenmeyi başardım krizi. İlave olarak bu gün eski forumdan uzun sürece gelmiş ama kaybetmişlere baktım. Mezarlık gibi. 117. günlere gelib relapse olanlar, 90. günde zafer yazısını yazıp 130. günde kaybedip, şimdi forumda 5 günü geçemeyenler... hepsinin hatasını anında anlamadım. Tecrübem baya artmış. Şimdi aynı hataları yapmayıp süreci korumak gerek.
Bu günün başarı oranı 95%. 5% yemek söylemem ve sinirlerimi kontrol edemememden kaynaklı kesinti.
Gelicek 10 gün irademi ve disiplimimi kullanmam gereken önemli bir hafta. Başarıcağım. Ya da Başaramayacağım.
54. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, sanırım istikrarlı olan bir şey en sonunda başarıya ulaşır. 55 gündür günlük yazıyorum ve 45+ mesaj yazdım. Kimsenin okumadığını sanırdım, lakin birilerinin okuduğunu görmek güzel. Demek ki, birilerine bir şekilde faydası oluyor, benden başka, bana zaten ilk günden faydalıydı gün analizleri yapmak. Şu yazını okuyan beğensin bakalım kaç kişiymişiz. 1 olsa bile çok güzel.
Bu gün güzel geçti, program açısından. Geç yatmama rağmen alarmsız uyandım. İşleri yaptım ve s. son işler kaldı, onlarıda yapıcam. Spor yaparken bir az nedense zorlandım, bir az da depresifdim sabah yine. Yoksunluk Dönemi etkileri azalmağa başlasada hala var.
Bu gün kendime önemli bir soru sordum. 7-8 ay öncede böyleydim, neden şimdi başarılı oluyorum? Böyleydimden kastım mutsuz bir az. Özgüvensin biriyim ve şu aralar nedense kendime sayğım yok. Bir kısa analiz yaptım. İlk önce onu belirtmem gerek ki, 7-8 ay önce ben çökmüş haldeydim. Beyin bağımılılığın aşırı etkisi altındaydı ve normal hayattan zevk alamıyordu. Dopamin repestörleri ve s. Mart ayından başlayarak ise yavaş yavaş sürecimde tecrübe kazanmağa ve hatalarımdan ders çıkarmaya başladım. Şimdi beynim bağımlılıkla savaşıyor, ama etkisi altında değil artık. O yüzden ne kadar mutsuz olursam olayım hayat, canlılık sevinci var. Eskiden bu yoktu, daha doğrusu hiss edemiyordum. Nasıl martda sürecimde dönüm noktası yarandığını başka zaman anlatırım. İkinci sebepse hayata bakış açısıyla ilgili sanırım. Benim en sonunda toparlana bilmemdeki en büyük neden bir yaşama anlamıydı. Bağımılılık o anlamı bastırıyor. Sonuçta hala bağımlıyım. Lakin o zamanlar çok güçlüydü ve bunu başarıyordu. Lakin hiç bir zaman başarıya ulaşamadı tam olarak. Eninde sonunda da bastıramadı o düşünceleri ve kaybetti. Neyse bu konu bir az karmaşık geliyor şimdi bana ve kendimde dürüst olursam daha tam bir düşünceye varmadım. Şimdilik kalsın.
Kriz açısından süreç iyiydi. Akşam bir az yine düşünce hatırlıyorum. Çok değildi, ama tehlikeliydi. Kesmek gerek. Dediğim gibi pek mutlu olmuyorum, lakin bunun iradeye ve sürece zarar vermemesini sağlıyorum.
Bu günün günlük başarı oranı 90%. 10% bazı zamanlı işleri geç yaptığım ve music1 kuralını çiğnediğim için kesildi.
55. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Start' Alıntı:

Evet, sanırım istikrarlı olan bir şey en sonunda başarıya ulaşır. 55 gündür günlük yazıyorum ve 45+ mesaj yazdım. Kimsenin okumadığını sanırdım, lakin birilerinin okuduğunu görmek güzel. Demek ki, birilerine bir şekilde faydası oluyor, benden başka, bana zaten ilk günden faydalıydı gün analizleri yapmak. Şu yazını okuyan beğensin bakalım kaç kişiymişiz. 1 olsa bile çok güzel.
Bu gün güzel geçti, program açısından. Geç yatmama rağmen alarmsız uyandım. İşleri yaptım ve s. son işler kaldı, onlarıda yapıcam. Spor yaparken bir az nedense zorlandım, bir az da depresifdim sabah yine. Yoksunluk Dönemi etkileri azalmağa başlasada hala var.
Bu gün kendime önemli bir soru sordum. 7-8 ay öncede böyleydim, neden şimdi başarılı oluyorum? Böyleydimden kastım mutsuz bir az. Özgüvensin biriyim ve şu aralar nedense kendime sayğım yok. Bir kısa analiz yaptım. İlk önce onu belirtmem gerek ki, 7-8 ay önce ben çökmüş haldeydim. Beyin bağımılılığın aşırı etkisi altındaydı ve normal hayattan zevk alamıyordu. Dopamin repestörleri ve s. Mart ayından başlayarak ise yavaş yavaş sürecimde tecrübe kazanmağa ve hatalarımdan ders çıkarmaya başladım. Şimdi beynim bağımlılıkla savaşıyor, ama etkisi altında değil artık. O yüzden ne kadar mutsuz olursam olayım hayat, canlılık sevinci var. Eskiden bu yoktu, daha doğrusu hiss edemiyordum. Nasıl martda sürecimde dönüm noktası yarandığını başka zaman anlatırım. İkinci sebepse hayata bakış açısıyla ilgili sanırım. Benim en sonunda toparlana bilmemdeki en büyük neden bir yaşama anlamıydı. Bağımılılık o anlamı bastırıyor. Sonuçta hala bağımlıyım. Lakin o zamanlar çok güçlüydü ve bunu başarıyordu. Lakin hiç bir zaman başarıya ulaşamadı tam olarak. Eninde sonunda da bastıramadı o düşünceleri ve kaybetti. Neyse bu konu bir az karmaşık geliyor şimdi bana ve kendimde dürüst olursam daha tam bir düşünceye varmadım. Şimdilik kalsın.
Kriz açısından süreç iyiydi. Akşam bir az yine düşünce hatırlıyorum. Çok değildi, ama tehlikeliydi. Kesmek gerek. Dediğim gibi pek mutlu olmuyorum, lakin bunun iradeye ve sürece zarar vermemesini sağlıyorum.
Bu günün günlük başarı oranı 90%. 10% bazı zamanlı işleri geç yaptığım ve music1 kuralını çiğnediğim için kesildi.
55. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Genişletmek için tıklayın ...

Günlüğünü daha yeni keşfettim knk ve baya iyi ilerliyorsun böyle devam et

Evet, eskiden belirtdiğim gibi arada akraba evinde kalmak zorundayım ve bu zamanlarda program aşırı aksıyor ve hiç bir dersi yapamıyordum. Bu günde öyleydi, ama üstüsinden geldim bir az. Çeşitli sebepleri var, yavaştan Yoksunluk Dönemi bitiyor sanırsam. Disiplinim dahada artdı. Bu konuda yarın detaylı bir yazı yazıcam.
Krizler ise çok az oldu. Tek ciddi kriz rüyada olduğum farkıda olurken geldi. Ben farkındaydım rüyada olduğumun ve takılıyordum öylesine. Birde kriz geldi. Kendi kendime "rüyada bile olsan kriz bu, sakın kanma!" dedim. Bu da ilginç bir anı oldu benim için. Ama kırılma günleride yavaş yavaş bitiyor sanırım, krizlerde geçmeye başladı. Yinede dikkatli olmam gerek, özellikle gece krizleri ve düşüncelerine. En son olarak ise çok önemli bir psikolojik kriz sınavından geçtim, çok zordu. Ama başardım.
Son olaraksa okuyan her kese teşekkürler, 5 kişiymişiz. Umarım bir gün her kes bu düşmanı yener.
56-57. Günler
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, ikinci aya yaklaşırken neverfap-ın inanılmaz faydalarını görmüye başladım diye bilirim. Müzik dinlerken aldığım zevk 1000 kere katlandı dersem abartmam. Uzun süre sonra ilk defa sıkılınca matematik ve fizik çalışmak arzusu geçti. Beyin bağımlılıkda dopamin reseptörlerini o kadar bozmuştu ki, sevdiğim şeyleri sevemiyordum. Şimdi yavaş yavaş düzeliyor. Krizler gün içerisinde çok az geliyor. Akşam yine bir şeyler hatırlıyorum oldu, ama sanırım o rüyadaydı. Yine de dikaktli olmalıyım. Hala bağımlıyım sonuçta. Yoksunluk dönemi bitmeye yaklaşıyor gibi, etkileri dün vardı, ama zayıftı. Bu gün çok zayıf. Krizlerde azaldığına görü üçüncü kırılma günleride geçiyor sanırsam. Lakin bundan sonraki pek aşina olduğum süreç olmayacak. Bilmiyorum beni neler beklediğini. Yine bir flatline evresine gire bilirim, krizler yeniden arta bilir, ve s. Bunların hepsine hazırlıklı olmam gerek. Süreci korumak içinse bu iki önemli noktaya her zaman ama her zaman aşırı dikkat etmeliyim: İrade ve Düzen. Bunlar sürecin temelleri ve onlara zarar veren her şey sürecin düşmanı.
Tabi şahsi sorunlarım hala varda, onları süreçten ayırmayı başarıyorum.
Şu an odaklanmam gereken sorunlar ise Tetikeliyicilere karşı hassaslık ve düşünce bozukluğu (kafa kaynaması)-dır.
Gün daha bitmedi, ama akraba evinde olduğumu düşünecek olursak iyi gidiyor. 85% başarılı. 15% kestim, çünki dün ve bu gün her şeyi bitiremedim, günün belirsizliklere çok açık olması yüzünden.
58. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, son 2 günü dünki söylediklerimin aksi oldu. Yoksunluk dönemi birden şiddetlendi, sinirlerimi kontrol edemiyordum neredeyse. Krizlerde güçlü oldu. Bu hafta bu yoksunluk krizleri ile baş etmeyi öğrenmem lazım. Onlar gelince düzen bozulur. Sürecin temel sütunlarından biride onlarla mücadeleyi öğrenip düzeni korumak. Bir anda kendini stressli, odaklanamayan, aşırı sinirli hiss ediyorsun. Her şey berbat geliyor. Sadece uzanıp tv izlemek istiyon, telefona bakmak. Söylediğim o inanılmaz etkiler bir anda kayboluyor. Her kes bu ne, neden böyle diyor. Lakin süreçte buna hazırlıkı olanlar başta çuvallasada, toparlanmayı biliyor. Bende dün çuvalladım, lakin gün sonuna doğru toparladım. Doğru, mükemmel olmadı. İşleri istediğim kalitede yapamadım. Ama en azından kendimi zorladım yapmaya, en önemlisi bu. Aynı şey sporda da oluyor. Bu günde sabahdan yoksunluk etkiler vardı, düne göre zayıftı, ama vardı. Sonra akşama doğru geçti ve şimdi az miktarda var. Bunlar kısa etkiler, uzun etkileri ise yokluğun sosyal anksiyete, düşüncelere çok takılmak, ve s şeklinde oluyor. Bunun farkında olmam gerek.
İkinci önemli meseleyse krizlerin artmasıydı son 2 günde. Özellikle gece krizleri yeniden geldi, gece farkında olmadan düşüncelere dalıyorum. Bu günde daldım. 30 saniye yaklaşık. Sonra kapı sesine uyandım ve tam bilinç yerine gelince ne yapıyorum deyip düzeldim. Uyumaya çalışırken yeniden kriz gelsede, baş etdim. Sabah ise yorğun uniden gelince yine vurdu kriz. Bu seferde bir anlık zorlanmadan sonra başarıyla geçtim. Lakin bunları kesmek gerek. İradem son zamanlar yoruluyor, aşırı sosyal problemleri düşünmekden ve kendime odaklanmamakdan. Sosyal her şeyi kesmek gerek, ilk önce kendine odaklanmalısın. Zaten yorğun olduğun zamanlarda krizlerin gelme ihtimali yüksek, dikkatli olmak gerek. Bir diger konuysa tetikleyiciler yine, onlar gelince kendimi kontrol etmeyi öğrenmeliyim.
Bu günün başarı oranı 85%. Bazı kuralları çiğnedim, o yüzden 15% kestim.
59-60. Günler
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün düne göre ilerleme kaydettim. Dersleri programdakı gibi bitirmesemde, ona denk gelicek miktarda bitirdim aşağı yukarı. Kendimi kontrol etmeyi başardım bir az. Düşünceler ve beyin kaynaması hala var. Azaltıcam. Ya da azaltmıycam. Dersleri yaparken bir az zorlandım, ama en sonunda yapmayı başardım Bunlar hepsi yoksunluk dönemi etkileri. Ayrıca kendi sorunlarımda var. Mesela, özgüvensiz olmak. Toplum içinde küçük hissetmek gibi. Lakin bunlar yoksunluk etkileri ile birleşince aldatıcı ve zararlı oluyorlar. Her şeyi yavaş yavaş halletmek gerek. Şimdili bu düşüncelere önem vermiycem ve krizin bir parçası sayıcam. Ne zaman tam anlamıyla yoksunluk dönemini bitirir, krizleri iyice zayıflatır, kendimi kontrolü ve irademi güçlendirirsem o zaman bakarız.
Krizler ise vardı yine, lakin düne göre zayıftı. Akşam düne göre çok hafif bir düşünce oldu gibi, rüyamda, ama 3 saniye geçmez hatırladığım kadarıyla. Gün içerisinde ani bir kaç saniyelik krizler geldi, ama geçtim. Film izledim ve bas baya pmo vardı içinde, ama hiç ve ya hissedemediğim kadar az tetiklendim. Hiç demek istemiyorum, çünki her şey bilinçde bitmez, bilinçaltı tetiklene bilir ve siz farketmesezde sizi krize götüre bilir, dikkatli olmak gerek. Yine de bundan daha temiz, krizsiz günler lazım, bu yeterli değil.
Diger önemli konu ise akşamları zihinsel olarak çok yorğun olmam. Bu iradeni zayıflatıyor ve krizlere karşı güçsüz bırakıyor. Düşünücem bunun çözümünü.
Sonuç olarak bu günün başarı oranı 87%. Sabah 1.5 saat geç uyandım, alarmı kapatıp uyuyup kalmışım. Sorun yok, ama düzenli olmaması gerek, zaten aylardan sonra ilk defa 30 dakikadan fazla uyuyup kaldım. Son 8 ayda 7-8 kez olmuştur. Diger sorun ise music1 kuralını ihlal etmem.
61. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün ne iyiydi ne kötü. Çok sinirli ve aşırı stressliydim. Bununla birlikde bir şeyler yapmaya çalıştım, ama aşırı zor. Hele fizik gibi ağır konuları hiç çalışamıyorum böyle durumlarda. Yoksunluğun bir etkisi olduğu belli, ama bununla baş etmeyi öğrenmem gerek. Şuna dikkat etdim ki, eger en başıtdan düzeni bozmaz ve bunun büyümesine izin vermezsen, yok oluyor. Lakin bir kere strese teslim, mahveder. Bakalım, şu mesajı yazarken bile gerginim. Düzeni aşağı yukarı tamamlamaya çalışıyorum, ama fizik olucak gibi değil. Yinede başara bildiğim kadar çok iş tamamlayıp kendimi kontrol edicem ve yarın sakinleşince bunun çözümünü düşünücem. Ya da yapmıycam.
Kriz olaraksa, dün söylediğim türden bir bilinçaltı tetiklenmesi oldu. Filmin devamında sahneler olsada, ben istek anlamında istemedim. Ama bir gariplik olduğunu hissetdim ve uyurkende ruyalanmaya yaklaşmam bunun kanıtı oldu. Zaten büyük ihtimal bu günki gerginliyin sebebi o krizdi.
62. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, kısa yazıcam bu gün. Pek kriz gelmedi, ama yokta değildi. Esas mesele disiplin. Bu gün nisbeten daha az görev belirledim ve yaptım. Sınavım var 2 gün sonra. Yarın son şansım çalışmağa. Network dersinden. Şimdi yarın son şansım çalışmak için ve ben genellikle disiplinsizlik gösterir ve bütün gün hiç bir şey çalışmam. Bu sefer bazı şeyleri değiştirdim, bakalım işe yarıycakmı.
- Detayları çıkardım. Hem görevlerde, hem hareketlerde detayları boş verip, gerçek odaklanmam gereken şeye odaklanıcam
- Uyumaktan ve uyanmaktan başlayarak, yoksunluk ve stresi ilk başladığında bitiip büyümesini önlüycem.
- Görevleri normal düzelde koyucam, sınav var diye doldurmuycam.
Bakalım nasıl olucak.
63. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri