Evet, yine kısa olucak. Genel olarak dünki hedefime ulaştım. Ama istediğim gibide değil. Hesablama işlerini yaöarken yoksunluk etkileri zor oluyor. Anlamsız yere aşırı sinirliydim. Yinede kendimi toparlamaya, taktiklerle ara ara ders çalışmaya özen gösterdim. 75% başarılı oldum diye bilirim. Hatta 80%. Ama tam potansiyelimi kullanamadım. Yemek fazla yedim bu gün, ama sorun yok, bir günle bir şey olmaz. Yinede yarın buna bir kural koymam gerek, düzenli olmasın diye.
64. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün sınav oldu. Çalışmıştım, bir çok kişiden iyi yazdım. İlk 10%dayım. Ama hiç yeterli değil. Hedeflerim büyük ve bu onun yanına bile yaklaşamaz. Zaten şimdiye kadarki hiç bir notum yaklaşamadı. Belkide yetenekli değilimdir, yani ölünce istediklerimi başaramadan ya da sıradan bir hayat yaşayarak ölüp unutulucam. Açıkcası bu yorumu, belki gelecekde kimse bu mesajın bana ait olduğunu bulup, "vay be, bu adamda kendine yeteneksiz diyorsa artık..." gibi bir yorum yaparlar. Ama dürüst olmak gerekirsede mümkünsüze çok yakın bu ihtimal. Duyğusal bir yazı yazdım ilk kez, ve uzun zamandın yapmadığım bir hata yaptım. Geçmişe döndüm yine. En son 8 ay önce sürece başlamazdan önce yapmışdım, bir hataydı. Tabi şimdi başka, o zaman başka. Ama yinede hataydı. İkincisi ise, üzüntüden kurallarda ve krizlere direnmekde orta seviyyede boşluklar oldu. Çok ama çok tehlikeli bir şey. Hemen toparlamam gerek durumu. Zira krizler duyğusal duruma bakmaz, en olmadık yerde vurur ve relapse-e götürür.
65. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günlüri

Farklı bir günlük yazısı

Evet, dünki durum bir hataydı. Ne kadar duyğusal olarak kötü olsanda, süreç buna bakmaz. En zayıf anında seni vurur. Bu günde öyle oldu. Üçüncü kez süreçte kaybetmeye bu kadar yaklaştım. Sabah normal kalktım. Derslere falan başlıycaktım, ama başlamadım. Koltukta uyudum kaldım. Sonra kalkıp bilim videoları izledim. Kitab okudum. Her şey güzeldi. Ama sonrasında duyğusal durumu behane edib hiç bir şey yapmamaya başladım. Zaten kötü olduğum zamanda yoksunluk etkileri geldi. Beynim düşünce içinde kaynamağa başladı. Sinir krizi geldi. Ben durumu toparlayacağıma, duyğusal durumun tesirine düşüp daha da beter etdim. Film falan izledim boş boş. Kitap okudum. Ama kitap okumak süreci kurtaran bir şey değil. Bi kere düzen bozuldu o gün. Tüm kurallar hiçe sayıldı adeta. Bu o kadar tehlikeli bir durumki, uzun günlere gelmiş birini bir kaç güne mahv ede bilir, ya da 10 gün içinde yavaş yavaş tüketir. Günün sonunda bunun farkına vardım. Hemen toparlanmaya başladım. Normalde eskiden relapse olurken gelen bir hiss geldi, psikolojik bir baskı. Üzüntü, sinir krizi gibi bir şey. Yapamaycaksın hissi gibi. Ama iyi ki, tecrübeliydim ve bunun normal olduğunu biliyordum. Gün neredeyse berbat geçti. Süreçteki en kötü gün bu idi şimdiye kadar. Sabah birde krizler gelmişdi. Ama kendimi toparlayıp yendim onları. Yinede uyurken yeniden uykuda geldi. Uykumda krizle mücadele ediyordum. Eger orda kaybetseydim rüyalanma olurdu ve bu iyi değil. Orda da kazandım.
Bu günün başarı oranı 40%. Özet olarak duyğusallığa ve hisslere güvenildi, kurallar hiçe sayıldı, sorumluluklar yerine yetirilmedi, rasyonel düşünülmedi, sosyal konuşmalar yasağı çiğnendi. Bu hatalar çok tehlikeli. Yarın düzelticem ve düzeni koruycam. Ya da başarısız olup kaybedicem.
Hemde disiplin zaten bende zayıftı. Stabil bir çalışma disiplinim eksik ve bu da her defasında yoksunluk etkileri ile karşı karşıya gelmeme sebep oluyor. Bunu halletmek lazım.
66. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, kendimi toparlamayı bildim. Bu gün bütün işleri yaptım neredeyse. Muzik1 kuralını ve düşünmeme kuralını bir az bozdum sadece. Sorun mutlu zamanlarımda kendimi kontrol edememem. Birde sosyal iletşimi kesmeyi kuralı bir az bozuldu. Duyğusal durum yine geldi, ama sabaha hem az iş koydum, hem de duyğulara güvenmedim. Sonra düzeldi.
Krizler ise gece geldi. Gece hayal meyal krizle mücadele etdiyimi hatırlıyorum. Bir az etkisinde kaldım sanki, 30 - 60 saniye kadar, sonrada toparlandım. Hatırladığım bu. Gün içinde bir kaç saniyelik ani istekler geldi, başka bir şey yok. Yoksunluk etkileri oldu 3 saat önce, spordan sonra onlarda geçti.
Bu günün başarı oranı 90%. Kuralların bazılarını bozduğum için 10% kestim.
67. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, gece kriz geldi. Uzun zamandır gelmeyen, baya pmo kriziydi. Güçlüydü. Ama yenmeyi başardım. Yinede bu beni düşündürdü, neden birden böyle kriz geldiki diye. Sabah yine geldi aynı kriz. Sonra tetikleyicilerden daha çok tetiklenmeye başladım. Günün geri kalanında anlamsız şekilde sinirli, stressli, aşırı depresif oldum. Düşünceler yine kafamda kaynıyordu sanki. İlk önce bunun yoksunluk etkileri olduğunu düşünmedim. Ama sonra anladım, daha son relapse-in üzerinden sadece 68 gün geçmiş. Beyin arada sırada böyle yapa bilir belki. Üstelik ikinci bir yoksunluk dönemide başlamış ola bilir. Sonuç olarak krizler artdı, yoksunluk etkileri geldi. Bu gün-e özelde ola bilir, önümdeki bir kaç günde böyle gide bilir. Çok kötü olmasada, bu günü iyi yönetemedim. İşleri yaptım, ama genel olarak kendimi ve düşüncelerimi kontrol edemedim. Bazı kuralları yine bozdum. Bu beni rahatsız ediyor. Yarın akşam 1 saatimi bu meseleye ayırıcam. Son ayı bir analiz edip, nasıl gidiyor, genel olarak hatalarım neler onları anlıycam. Genel bir hata olduğunu ve irademin son günler fazla zorlanıp yorulduğunu düşünüyorum. Muhtemelen duyğusal ve şahsi sorunlar yüzünden.
Sonuç olarak gün 90% başarılı geçti. 10% bozulan ufak kurallar ve stresi düzgün idare edememekden kesildi.
68. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün sabahda aynı şekilde normal giderken işler bir anda anlamsız derecede aşırı sinirlenmeye başladım. Deli olmuşcasına. Ama bu sefer sebebinin yoksunluk etkileri ve krizler olduğunu bildiğim için işimi yapmaya kendimi zorlayarak devam ettim. Analizi bu gün yapamadım, çünki bazı işler tahminimden uzun zaman aldı ve akşam yoruldum. 1 ayı öyle analiz etmek istemedim. Ama genel olaraka Neverfap Süreci planlama notlarına baktım ve tekrar etdim. Bu etkileri zaten orda öngörmüş ve krizlerin artacağını söylemişim kendi kendime. Zaten genel olarak neden krizlerin artdığını anladım son günlerde. Hem normal olarak beyin dopamin istedi, hem de duyğusal fazla düşündüm ve bu düşüncelere fazla önem verdim. Bu da iradeyi tüketiyor ve krizlere neden oluyor. Yinede gidişatdan memnun değilim. Halledilecek sorunlar:

1. Sürekli Disiplinin Olmaması
2. Beynimde Kaynayan Düşünce
3. Bozulan muzik ve gerçeklik kuralları
4. Kriz ve Stress idaresinde farkındalığın azalması

Genel olarak gün iyiydi. Stressi iyi kontrol ettim, krizleri yendim, görevlerimin büyük çoğunluğunu yaptım, kuralları daha az bozdum. Ama bu hafta sonu genel aylık bir analiz yapmam gerek yinede.
Bu günün başarı oranı 95%. 5% yine müzik1 ve gerçeklik kurallarını bozduğum, ufak bir işi tamamlamadığım için kestim.
69. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

PMO yapmadığın için mutlu hissediyor musun?

Evet, son 2 gün yine akraba evindeydim ve sonraki 3 günde olucam. İlk gün yine disiplini uyguluyamadım. Hem kendi hatalarım, hem de öngürülemez çok süpriz şeyler oluyor diye. Bu gün ise iyi başlamadı. Sabah 6da uyandım, ama kendimi kandırıp 1.5 saat fazla uyudum. Zaten o uyumak zamanında yarı uykulu acayip krizler geldi. Ne kadar düşündüm, neler hayal ettim hatırlamıyorum. Zaten bunlar kriz olarak gün içerisinde tezahür etmedi. Yoksuluk dönemi etkileri şeklinde vurdu. Çok sinirli oldum, odaklanamadım, başım ağrıdı ve s. Bunun bu denli büyük olmasının diger sebebide şahsi sorunları duyğusal boyutunu tehlikeli şekilde büyütmem ve kontrolü kaybetmemdi. Ama sonra kendimi toparlamaya başladım. Eski günlerden farklı olarak daha çabuk ve daha kolay kendime geldim. Hiç bir hisse (yorgunluk, eziklik hissi gibi) itibar etmedim ve bir az dayandıkdan sonra geçti. Sonrasında inanılmaz bir çalışma enerjisi geldi. Şimdi bile enerjim o kadar yüksek ki, bir şeyler okumadan ve ya çalışmadan duramıyorum. Bu geçici, aniden bir artış olur bazen. Ama genel bakacak olursak, neverfap sürecinde ilerledikce her geçen gün beynim iyileşiyor ve bunun sonucu olarak daha enerjili, çalışkan ve mutla biri haline geliyorum.
Bu günün başarı oranı 85%. İlk yarı gerçekten kötü geçti diye kırdım puan. Lakin çözmem gereken çok önemli bir sorun var. Disiplin ve Kendimi Kontrol etmek. Şu an bunlarda sınıfta kaldım ve bu çok ama çok kötü. Bu hafta buna son vermek için plan yapıcam ve son vericem. Ya da başaramıycam.
70+ günlere geldim. Eski uzun sürecimde bu tahmini bu günlerde süreci kaybetmişdim ve yokuş aşağı hızla gitmişdim. Yinede ondan çok şey öğrendim. O zamanlar bu günlerde tamamen hayat düzenim çökmeye doğru giderken, şimdi genel olarak ileriye gidiyor, düşmekler ve stabil kalmaklar olsada. Yakında üçüncü ve son kırılma günleride bitiyor, en azından benim tecrübem dahilindeki. Bundan sonraki süreci hiç deneyimlemedim. Hazırlıklı ve dikkatli olmam gerek, tehlike hiç bir zaman bitmez.
70 - 71. Günler
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün yine iyi bir gün değildi. Sabah yine enerjim çoktu. Bolca hobimde pratik yaptım ve kitab okudum. Enerjim ve çalışma isteyim baya fazlaydı. Lakin günün ortasında hem belirsizlikden, hem tembellikden işleri günün sonuna sakladım. Arada tabi boş işler yapıp yatmadım. Sadece kitab okudum ve fizik videoları izledim. Lakin dersleri erteledim. Günün sonu ise güzelce spora ve derslere başlarken, çok güçlü şekilde yoksunluk etkileri vurdu. Başardığım kadar ders çalışdım ve spor yaptım. Spor yaparken aşırı terledim, nefersiz kaldım. Hiç normal değil, bu kadar spor beni böyle yapmazdı, çok zorlandım bu gün. Sebep belli, sabah yine uyuya kaldım, alarmı 2 saat erteledim! İkinci kez, arka arkaya. Sebep bir az irademin zayıflığıydı. Akraba evine geldikden sonra belirsizlik artdı ve ben duygusal kontrolümü kaybettim bir az. Bu da daha çok düşünceli ve sinirli yaptı beni gün içinde. Akşam uyuyunca ise tabi zayıf kalmışdım. Bir tarafdanda belirsizlik programda var idi. Ama en sonunda benim hatamdı. Uyuya kalmamda sabah krizleri artırdı. Açıkca krizler geldi ve düşüncelere daldım, çok tehlikeli gözükmesede, her ne kadar düşünceleri yenip kendimi uykuda bile krizlerden korusamda, bu krizlerin sebebini bulup yenmesem sonunda krizler kazanıcak. Düzenin bozulmağa başladığının en önemli belirtisi bu. Zaten genel olarak görüyorum, istikrar bozulmaya başladı. Bir kaç gün iyi geçiyor, sonra yoksunluk etkileri günü süreç için çok tehlikeli bir hale düşürüyor. Böyle giderse irade kademeli olarak zayıflar, ben de mezun olacağım 90. günde kaybedicem. Durumu acilen toparlamam gerek. Kiçikde olsa günlük hiç aksatılmayan bir standart disipline geçmem gerek. Aynen spor programını 2 aydan fazladır hiç aksatmadığım gibi. Düzeni korumam gerek.
Bu günün başarı oranı 50%. Her ne kadar çokta kötü gözükmesede, aslında oldukca kötü ve tehlikeli bir gündü. Hem sabahki krizler, hem uyuya kalmam, hem disiplinsizlik sorunu, hem de duyğusal olarak kendimi koruyamamam sürece çok büyük tehlike. Ya bunu düzeltirim, ya da kriz beni yener. Süreçteki çok önemli bir an bu bence. Kader anıda demek olar bir az abartıp.
72. Gün
Yoksunluk Dönemi
Üçüncü Kırılma Günleri

Evet, bu gün dünki kadar olmasada yine kötü gündü. Sabah normal vaktinde kalktım. Sabah rutinimi yaptım. Lakin yine disiplinli şekilde çalışamadım. Sorun sadece irademi toparlayıp çalışamamda değil, kendi evimde olsam yapardım bence. Akraba evinde çok belirsizlik var, bir yeremi gidecez, ne zaman yemek zamanıda, derse başlamak zamanı ve s. işler karışıyor. Yinede sabah ders çalışdım. Sonra elektrikler gitdi. Bende bu zamanda kitab okudum ve s. Ama internet baya uzun zaman gelmedi diye dersler yine aksadı. Günün ikinci yarısında ise kendi duyğusal kontrolümü yine kısmen kaybettim, dersleri aksattım. Bu ciddi bir sorun. Tek iyi tarafı eskiden olduğu gibi boş videolar izleyerek değil, müzik belgeselleri izleyip, kitab okuyarak geçirdim zamanı. Yani tutkum olan şeyleri etdim. Lakin DİSİPLİNSİZ BİR ŞEKİLDE. Bunun faydadan çok zararı var. Hem sürece, hem genel olarak hayata. Sonra kendimi toparlayıp haftalık planı yapmaya geçtim. Lakin analizlerimi yaptıkdan, notlarımı tekrarladıkdan sonra, her hafta olduğu gibi acele ve yorgun şekilde bir plan yapmaktansa yarın sabah yapmanın iyi olacağını düşündüm. Umarım hata yapmıyorumdur. Yine bir çok dersi ve işi bitiremedim. Lakin yaptığım hatalarıda anladım, bir analiz yaptım son 2 haftada. Bakalım neler öyrenmişim. Burda ikinci bir günlük başlatıcam ve oraya disiplinsel olarak gelişimi yazıcam ve gün sayıcam. Kaybede ve kalitede düşe bilirim. Ama esas mesele her defa öğrenerek devam etmek, bunun neverfap sürecine nisbeten kolay olucağı kanaatindeyim. Bakıcaz.
Krizler ise sabah gelmedi, lakin gün içinde eski videolardan bazı sahneler aklıma geldi. Kitab okurken kendimi sakinleştirsemde, bazı yerlerde gereksiz tetiklendim. Sorunun disiplinsizliyin ve duyğusal zayıflığın getirdiği irade ve mental yorğunluklantan olduğunu düşünüyorum. Yarın haftanın planında bunu düşünücem.
Bu günün başarı oranı 70%. Kritik düzey olan 75% hala altında ve bu çok tehlikeli. Müzik1 kuralını bozsamda, hemen kendime gelmekte iyiydim bu gün. Dünki hatalarımda düzelmişdi. Ama genel olarak zayıf ve kötü gündü. Ek olarak, üçüncü kırılma gününden resmi olarak çıktığımı düşünüyorum artık. Geçen süreçte bu zamanlar artık kaç gündür relapse olmuşdum. Şimdi o dönemi başarıyla geçtim. Artık gelecekteki zorluklara odaklanmak gerek.
73. Gün
Yoksunluk Dönemi

Evet, dün kötü geçti. Yani günün ortasına doğru sebebini o zaman bilmediğim bir şekilde aşırı depresif ve yorğun güne başladım. Sonra gün ortasında bir şekilde kendimi toparlaya bildim. Hatırladığım şey, bu gibi zamanlarda kendini bir şey yapmaya zorlamanın faydasıydı. Yine asabi ve depresif oldum, ama en azından haftalık planımı bir az zayıfta olsa yaptım. Krizler gelmişdi dünden önceki gece. Gece uyurken. Hayal meyal hatırlıyom. Sebebi mental ve duyğusal yorgunluktu, bence. Bu gün yine geldi, ama nisbeten daha az. Yinede tehlikeli boyutta. Şimdi ise düne göre mental daha iyi durumdayım. Bakalım nasıl olucak. Sabah yine bir az depresifdim. Yine bu gün bazı işler kaldı. Toparlanamadım. Ama duyğusal durumumu iyi kontrol ettim. Bakalım tehlikeli bir dönem, ya geçicem ya kaybedicem.
Disiplin Süreci - 0. gün (Pek iyi başlamadım. Sebebini hala tam anlamadım. Yarın yine yapıcam ve ya yapmıycam.)
Bu günün başarı oranı 70% idi. Dün başarı oranı ise 60%. Hala kritik düzeyin altında, toparlanmazsam süreci kaybederim.
74. Gün
Yoksunluk Dönemi

Disiplin Süreci.
Sabah normal kalktım. Ama 7de. Geç uyumuştum elimde olmayan sebeplerden. Alarm ertelemedim. Dikkat dağıtıcı bir şey yapmadım, telefona bakmak gibi. Oyalanmadan hemen rutinlerimi gerçekleştirdim. Ama sonrasında bir türlü derse başlayamadım. Kanepede uyuşuk şekilde uzanmıştım. Sonra bir şekilde kendimi zorlayıp dersin bir kısmını yaptım. Uni gittim. Unide yapmam gerekenleri yapamadım tam, dersler yine kaldı. Eve gelince ilk önce yine güzel gitti. Ama sonra başka konu dikkatimi dağıttı. Derse başlayamadım.
İlkinde sorun kendini zorlayıp derse başlamak, ikincisinde ise dikkat dağıtıcılara rağmen kendini kontrol edip yapman gerekeni yapmak.
Sürecin ilk gününden kaybettim.
0. Gün

Evetç bu gün Neverfap süreci için ortalam bir gündü. Akşamki tahminin doğru çıktı, uyanıkken gelen güçlü krizlerden başka, uyurken pek bir şey olmadı. Krizler gün içerisinde oldu amma azdı. Gücüde zayıftı. Sadece akşam yatmadan öncekiler güçlüydü. Ama duyğusal durumumu kontrol etmeyi öğrenmem gerek. Şu an yorğunum diye pek bir şey yazamıyorum.
Bu günki başarı oranı 72%. Hala kritik düzeyin altında. Muzik1 kuralını bir az çiğnedim ve genel olarak irade de zayıflama var. Bu büyük bir sorun.
75. Gün
Yoksunluk Dönemi

Disiplin Süreci
Sabah normal kalktım. Her şey rutinler dahil olması gerektiği gibi oldu. Sonra belirsizlik vardı diye işler garip gitti. Yine işlerin bazıları kaldı. Bu benim irademe zarar. Kendimi kontrol edip, zorlayıp ders çalışamıyom. Yarın döner söyliycem, ve onu çalışmadan sorna ödül gibi söyleye bilirim ancak. Bunada uymazsam düzen bozulur ve bütün süreçleri kaybederim zaten. Sabah uni gitmiycem diye yorğunda olmam ve bu durumu daha iyi analiz ederim.
Bu gün yine bu süreç sıfırlandı.
0. Gün

Evet, Neverfap süreci açısından aktiv bir gündü. Gece kriz olmadı hatırladığım kadarıyla. Normal uyudum. Kalktından sonra alarmı 1.5 saat erteleyip yine uyudum, o zaman çok az bir düşünce geldi ve ya gelmedi gibi. Tam hatırlayamıyorum. Zaten bunun bilincine varırsam anında kendimi kontrol ediyorum. Sonrasında ise bu değişti. Bir kere sabah yine sinirlerim gergin ve kafamda düşünceler kaynıyodu. Sonra derse başlarken stress geldi. Okuduğumu anlıyordum, ama devam etmeye ne sabrım, ne de sinirim vardı. Aşırı asabiydim. Buna şahsi sorunlarla, yoksunluk döneminin birleşmesi sebep oluyor. Yapmam gereken şahsi sorunları hall etmem ve disiplinli kurallarla yoksunluk dönemini sonlandırmak. Krizler geliyor, hem de güçlü krizler. Uzun zamandır böyle krizler yoktu. Bas baya zihnimde pmo sahneleri canlanıyo. Tabi çok kısa, ama yinede aşırı tehlikeli. Gün içerisinde 7 defa falan geldi, bunlar aşırı tehlikeli. Bunun nedeni şahsi hayatdakı duyğusal sorunlara çok odaklanmam ve beynimi yormam, stresse sokmam. Sonra zaten bundan güç alan kriz ve yoksunluk etkileri saldırıya geçiyo. Kaybedicek kadar iradem zayıflamadı, ama son günler iradem zayıflamağa başladı. Yoruluyor çok. Bunu durdurmak için şu sorunları çözmek lazım:
1. Düşüncelerin Kontrol Edilmesi - Sürekli daldığım hayal dünyası, kendimi olmak istediğim gibi görüp, kaçtığım diger dünya. Tabi bunu aşırı zararlı görmüyorum, ama son zamanlar çok fazla ve bu iyi değil.

2. Stabil Disiplin - Günlük olarak disiplinli yaptığım, hiç aksatılmayan çalışma rutinim olmalı. Her ne olursa olsun, kendimi zorlayıp o programı bitirmeliyim. Bu şekilde günlük bir amaç olur ve yoksunluk etkileri ile savaşırsın. Savaştıkca o zayıflar.

3. Duyğusal Sorunların Bitmesi - Burda iki şey var. Hem bu sorunları çözmeli, hem süreçten ayırmalıyım. Akşam yatarken bunlar yüzünden strese girmemeli, çalışırken bunlar yüzünden moralim bozulmamalı.

Bu günün başarı oranı 80%. İşleri biticek, zaten çok fazla yoktu, çünki bu günün zor geçiceğini tahmin etmişdim. Lakin müzik1 kuralını kısa süreli yine bozdum. Bunu durdurmam gerek aşırı tehlikeli. Birde duyğusal kontrolüm zayıftı. Kritik düzeyin üzerindeyiz, ama bu rahatlama sebebi değil. Çünki onun üstünde kalmak değil mesele, stabil bir şekilde üzerinde kalmak gerek.
76. Gün
Yoksunluk Dönemi

Disiplin Süreci
Dün geç yatmışdım, sabah kalkınca yarı bilinçli yarı bilinçsiz bir şekilde 1.5 saat daha uyuma kararı verdim. Hata mı değil mi bilemedim. Sonra ders çalışma saatine bir az geçte olsa başladım. Dersi çalışdım çalışmasına, ama duyğusal olarak kendimi kontrol edemedim. Kalitesiz çalışdım. İstediğim çalışma şekli, beynin sınırlarını zorlamak ve sabahları tam konsantrasyon ile bir şeyler yapmak. Bunu yarın deniycem. 30 dakikalık sadece. Ama işleri bitiricem bu gün, çünki azdı. Dün bu günün zor geçiceğini anlayıp, az iş planlamıştım. Bu arada sabahları kahvaltı zamanı hiç bir video izlemiyorum, müzik dinlemiyorum artık. İyi geliyor. Öz farkındalığım artıyor. Stress olmasa çalışma bana motivasyon ve zevk veriyor. Fizik çalışmak kolay geliyor. Lakin bunlar bir disipline oturturmalı ve yoksunluk dönemi geride bırakılmalı. Bunun için yeniden detaylı bir disiplin ve kişisel gelişim planı gerek. Bu hafta bunu yapıcam. Basit bir program, ama uyğuluycam. Ya da başaramıycam. Bu gün geçen günleri nisbeten iyiydi. O yüzden ilk günüm olarak yaza bilirim. Bu günün disiplin başarı oranı 75%. Bir ilerleme var. Ufak.
1. Gün

Evet, bu gün gece çok tehlikeli krizler geldi. Bas baya pmo isteği ve sahnesi canlandı zihnimde. Tabi düşünmedim, sadece bir düşünce saldırısı gib saldırdı ve başarısız oldu. Ama yinede inanılmaz tehlikeli bir şey bu ve sebebini bulmak gerek. Şimdiki teorim bunun gündelik olarak mental yorulmamdan geldiyi yönünde. Geçen seferde söyledim, şahsi sorunlar beni mental ve irade olarak yoruyor diye. Bu gün o bakımdan daha başarılı geçti. Sabah kalktım, yine düşünceler kafamda kaynadı, stressliydim. Ama bu sefer kendimi kontrol etmekde daha başarılı oldum, tam kontrol edemesemde. Sonra eski hatıralara bakınca yine hayal dünyasına kaçma ve müzik1 kuralını çiğneme oldu. Bu çok ama çok kötü bir şey. Yarın yapmıycam. Ya da yapıcam ve başarısız olucam. Sonrasında ders çalışmaya bir az geç başladım ve yine içimde dersi boş vermek, mecbur kolayları bitirip dersi yola vermek geliyordu. Ama birden kendimi zorlayıp yapmaya karar verdim, tam bitiremesemde, odağımı toplayıp bir iş yaptım. Krizler az geldi gün içerisinde. Ben güçlüyüm hala krizi idare etmek konusunda. Ama krizlere karşı baya hassan olduğumu hiss ediyorum. Genel olarak bu gün mental açıdan iyi kontrol etdim kendimi. Sadece gün içinde bazen gereksiz yorğun ola biliyorum. Bunun iki sebebi var. Kendimi zorlamamak (tenbellik) ve uyku düzeninin kalitesiz olması. Düzelticem. Ya da düzeltmiycem.
Bu günün başarı oranı 77%. Kritik düzeyin üstünde, ama dediğim gibi hala başarı değil bu. Müzik1 kuralını bozdum, gece krizlere bir an bile olsa izin vermiş gibi oldum, eskilere döndüm hata yaparak yine. Ama düne göre de gelişe kat etdim.
77. Gün
Yoksunluk Dönemi

Disiplin Süreci
Akşam zamanında uyudum ve bu gün 06da kalktım. Yine ekransız yemek yedim. Ders çalışmaya gelince, ilk önce duyğusal stress basdı ve kolay işleri yaparak dersi boş vermek isteği geldi. Ama bir şekilde kendimi kontrol edip 45+ dakika konsantre çalışdım. Bütün işleri bitiremedim, ama bu da bir ilerleme. Sonra şehire gittim. Geri dönünce kitab okudum ve s. Ama zaten bunlar hep yaptığım bir şey, yinede başarı saya bilirim. Ders çalışmaya başlayınca ise konu değiştirmeye karar verdim. Bu iyi, ama sonra kontrol kaybettim. Ders sordum arkadaşlara falan odağım dağıldı ve toparlayamadım. 2 saatim boşuna geçti ve günümü o sadece 45+ ders çalışma ile harcadım. Bu da kötü bir şey. Ders ve konsantrasyonuma engel olan şeyleri yarın kontrol edicem. Ya da başaramıycam. Esas mesele kendimi zorlamak ve durumu kontrol altına alarak çalışmayı öğrenmek. Bu günün başarı oranı 75%. Ama işleri bitiremediğim için süreç sıfırlanıyor.
0. Gün

Evet, bu gece yine krizler geldi. Tehlikeli krizler. Ama sanki düne göre daha kontrol atlına ala bildim, direkt sahnelerin gözümde canlanmasına izin vermedim. Yarı uykulu olduğum için pek bir şey hatırlayamıyorum. Belkide rüyalanma olmuşdur, bilmiyorum malesef. Ama bu gün genel olarak beynim bulanık ve stressliydi. Dünden de fazla şekilde. Büyük bir ihtimal gece rüyalandım, o zaman böyle oluyor. Gün içinde kriz az geldi ve geçtim, ama genel olarak krizler karşı daha hassas olduğumu görüyorum. Esas mesele bu gün disiplin bakımından kötü gündü. Sabah zar zor ders çalışdım, beynim isyan ediyordu. Bu yoksunluk etkileri ola bilir ve s. Ama yinede ders çalışmam gerek. Birde mental yorgunluk ve stress yaratan sorunlar var. Onlar şu şekilde:

1. Hayal Dünyasına Dalmak + Müzik1
2. Şahsi bir düşünce takıntısı var, onu çok düşünmek
3. İşleri zamanında yapmamak
4. Kendime saygımı zedeleyen konuşmaklar + çok sosyal konuşmak (kurallara aykırı şekilde)

Bu 4 şey bende stresse sebep oluyor ve akşamları mental olarak yoruyor. Bunları hall etmem gerek. Yarın hafta analizi yapıb, diger haftanın planını hazırlıycam. Ya da başarısız olucam.
Edit: Spor yaparkende zorlandım. Sinirlerim gergindi. Büyük ihtimal bu günün çok daha stressli olması gece gelen krizler ve belki rüyalanma olmuşsa odur. Ama ben kısmen kendi sinirlerimi kontrol etmeyi başardım. Yinede sinirlere mağlup olur, düzeni bozarsam kaybediceğim kesin.
Bu günün başarı oranı 70%. Kritik düzeylerde geziniyom ve bu çok tehlikeli.
78. Gün
Yoksunluk Dönemi

Disiplin Süreci
Dün akşam 10 dakika geç uyudum, lakin sabah bir az uykulu olsamda uyandım. Derslere kadar her şey normal geldi. Ders çalşmağa başlayınca ise, odağımı toparlayamadım, tenbellik çöktü. Sonrasında ise WhatsApp kontrol etmek ve s. dikkatemi dağıtdı. Yine dersle alakalı şeyler yaptım. Ama aşırı verimsiz bir şekilde. Yaptığım hatalar:

1. Müzikle çalışmak ve Başka Odaya geçmek - Bunlar zararsız görünüyo, ama benim konstantre olmamda etkilerinin büyük olduğunu düşünüyorum. O yüzden yarın çalışma odamda, internetsiz ve müziksiz ders çalışıcam.

2. Tenbellik ve kendimi zorlamamak - Ders çalışırken bir odaklanma sorunu, tenbellik gelirse, yapmam gereken 10 dakika ara vermek. Kitap falan okumak. Katiyyen internete ve ya videoya falan bakmamak ve sonra derse geri dönmek. Kendimi zorlayarak tam olmasada başardığım kadar ders çalışmak. Bu şekilde kendimi zorlayarak öğrenicem.

3. Dikkat Dağınıklığı - İnsanlarla konuşmak, yazışmak dikkat dağıtan şeyler ve bunlar azaltılmalı. İkinci olaraksa öncelik sırası önemli, gün içinde hep özfarkındalığımı korumak için mücadele vermeli ve hangi dersi yapmam gerektiğine karar vermeliyim (programdan ayrı bu, programı akşamdan yaparım)

Bu gün hiç bir derse bitiremedim. O yüzden süreç sıfırlandı. Ama yarın bu öğrendiklerimi uyğulayıp, stressimi kontrol edip, özfarkındalıkla başarıcam programı. Ya da başaramıycam.
0. Gün