Dün arkadaşın telefonundan kendi giflerine bakarken yanlışlıkla tetikleyici gördüm. (Sansürsüzdü maalesef). Etkilenmedim fakat baya tribe soktu ya. Hatta bir ara süreç bozuldu moduna girdim şekere abandım. Sinirlendim biraz. Bütün gün şeker tükettim. Ama sorun yok. Bilerek isteyerek bakmadım sonuçta yapacak bir şey yok.
Akıllı telefona dönmek hiç iyi gelmedi. İletişim dışında aşırı dikkatimi dağıtıyor. Tekrardan telefon kaynaklı baş ağrıları ve tembellik çöktü üstüme. Oturup ekşi sözlükte takılmak istiyor bağımlılığım. Ek olarak birde benim bir şeyleri araştırma huyum var. Bugün gidip kendi semtimdeki eskiden yaşanmış olayları araştırdım chatgptten. Psikolojim bozuldu durduk yerde. Sabahtan beri içimde huzursuzluk var.
Ekstra olarak bu aralar etraftaki saçma sapan ergen keko toplulukları bu saatlerde sürekli etrafa huzursuzluk yaratıyorlar. 6 7 kişi geziyorlar oradan oraya bağıra çağıra geziyorlar. Dün bir arabaya durduk yerde (kendim öyle tahmin ediyorum) sataştılar. Adama laf attılar zamansız adam bastı gitti takmadı bunları. Bende bir karar verdim. Artık akşamları evin civarları dışına çıkmayacağım. En azından yaza kadar zaten sınavım var ne işim var akşam saati dışarıda. Sabah okuldan yarım saat önce güzel bir hava alır öyle giderim okula diye düşündüm.
Bu ara hayattan pek tat alamadığım bir dönem gibi sanki. Bilemiyorum hayırlısı artık. Monk mode uygulamaya karar verdim. Şöyle 28 günlük bir meydan okumaya gireceğim. Kurallar Aralıklı oruç düzenime devam etmek, Rafine şekerden kurtulmak, Nf devam zaten, Günlük ders ve spor alışkanlığını devam ettirmek, Günlük zaten halihazırda okuduğum kitaplara devam etmek ve her gün 1 makale ya da kısa bir belgesel izlemek. Telefon kullanımımı tekrardan aşağıya çekeceğim.
.
