Bu bana çok önemli bir şey hatırlattı. O da zihin ve davranış ilişkisi. Bunalımlı bir dönemden geçerken zihnimde ki tetikliyicilere yenildim. O an da onlar çok hoştular şimdi ise iğrençler. İlk başta pişman değildim çünkü ne yaptığımın ya da neyi bozduğumun, yıktığımın tam farkında değildim. Şimdi fark ettim ki iki aydır yapımına uğraştığım binayı bir gecede yıktım. Ve sonra ben ne yaptım dedim. Neden yaptım dedim. Buna cevabım zihnime olan uzaklığım, kendime uzaklığım. Kendimi sahiplenmemişim. Veya kendimden uzak kalmışım.
Ben yenilsem bile bu yolda olacağım, bu yolda öleceğim. Yoldan çıkmayacağım.
Yürümeye devam et, yol insanı terbiye eder.