pïras
Satürn Yolcusu
- Katılım
- 5 Ocak 2024
- Mesajlar
- 81
- Tepki puanı
- 310
- Puanları
- 81
Merhaba arkadaşlar, ben Piras ve bir PMO , sosyal medya, , kısacası her türlü yapay dopaminin bağımlısıyım. Ama içlerinden en kötüsü tabii ki de PMO.
PMO ile ortaokul 7. sınıfta tanıştım, tabii ki de arkadaşlarım sayesinde. O zamanlar böyle şeylere bakıp arkadaşlarla konuşmak, birbirimize anlatmak bizi eğlendiriyordu. Kimse bunun kötü bir şey olduğunu bilmiyordu. Lise döneminde ise her gün en az bir kere geçirilen PMO döngüsü, benim cidden tam anlamıyla psikolojimi bozmuştu. Bunun yanında, sosyal medyada reels gibi içerikleri kaydırmak beynimi allak bullak ediyor, önümdeki şeyi bile göremiyordum. Bu durum yüzünden bir ara çalıştığım tamircide bayağı küfür yemiştim. Lise hayatım, saçma sapan, kendimi geliştirmeden, küçük bir arkadaş grubu içerisinde geçti, asosyal bir şekilde. Yine de ortalama bir bölümde, iyi bir üniversite kazandım, ama bu PMO illeti ve diğer yapay dopaminleri bırakmadığım ve disiplinli olmadığım sürece her şeyin boşuna olduğunu düşünüyorum. Başlamak istediğim şeylere hiç başlamasam daha iyi olur, diye düşünüyorum; devamlılık ve disiplin olmadığı sürece.
PMO’yu bir kez 45 gün, bir kez de 25 gün bırakmıştım; hepsi stres yüzünden tekrarlandı. Ancak ardı ardına gelen relapslar ve disiplin eksikliği neticesinde, tek başıma yapamayacağıma kanaat getirdim. Burada bağımlılıklarımdan kurtulduğum ve yeni alışkanlıklar kurduğum bir günlük tutarak hem kendime bir zorunluluk hissi oluşturmak hem de başkalarına motivasyon kaynağı olmak istiyorum. Ancak süreç içerisinde motivasyon tamamen bitiyor; işte o noktada sadece zorunluluk devreye giriyor. Bu yüzden her gün günümün özetini yazacağım bir günlük oluşturacağım. Ana hedefim, yapay dopaminlerin hepsinden yavaşça kurtulmak ve disiplinli biri olmak. Evet arkadaşlar, bu lanet illetten kurtulacağım.
4o
PMO ile ortaokul 7. sınıfta tanıştım, tabii ki de arkadaşlarım sayesinde. O zamanlar böyle şeylere bakıp arkadaşlarla konuşmak, birbirimize anlatmak bizi eğlendiriyordu. Kimse bunun kötü bir şey olduğunu bilmiyordu. Lise döneminde ise her gün en az bir kere geçirilen PMO döngüsü, benim cidden tam anlamıyla psikolojimi bozmuştu. Bunun yanında, sosyal medyada reels gibi içerikleri kaydırmak beynimi allak bullak ediyor, önümdeki şeyi bile göremiyordum. Bu durum yüzünden bir ara çalıştığım tamircide bayağı küfür yemiştim. Lise hayatım, saçma sapan, kendimi geliştirmeden, küçük bir arkadaş grubu içerisinde geçti, asosyal bir şekilde. Yine de ortalama bir bölümde, iyi bir üniversite kazandım, ama bu PMO illeti ve diğer yapay dopaminleri bırakmadığım ve disiplinli olmadığım sürece her şeyin boşuna olduğunu düşünüyorum. Başlamak istediğim şeylere hiç başlamasam daha iyi olur, diye düşünüyorum; devamlılık ve disiplin olmadığı sürece.
PMO’yu bir kez 45 gün, bir kez de 25 gün bırakmıştım; hepsi stres yüzünden tekrarlandı. Ancak ardı ardına gelen relapslar ve disiplin eksikliği neticesinde, tek başıma yapamayacağıma kanaat getirdim. Burada bağımlılıklarımdan kurtulduğum ve yeni alışkanlıklar kurduğum bir günlük tutarak hem kendime bir zorunluluk hissi oluşturmak hem de başkalarına motivasyon kaynağı olmak istiyorum. Ancak süreç içerisinde motivasyon tamamen bitiyor; işte o noktada sadece zorunluluk devreye giriyor. Bu yüzden her gün günümün özetini yazacağım bir günlük oluşturacağım. Ana hedefim, yapay dopaminlerin hepsinden yavaşça kurtulmak ve disiplinli biri olmak. Evet arkadaşlar, bu lanet illetten kurtulacağım.
4o