pïras
Satürn Yolcusu
- Katılım
- 5 Ocak 2024
- Mesajlar
- 81
- Tepki puanı
- 310
- Puanları
- 81
Evet, bu konu artık yeterince ciddi bir hayatta kalma merasimi. PMO'dan daha fazla; bu ekran bağımlılığı, hayatımı kaydırıyor, sorumluluklardan kaçmama sebep oluyor. Aynı PMO gibi. Benim için telefonu kısaltma, gün içinde belli bir dakika kullanma olayları olmuyor, bunu çok net anladım.
İlk önce şu ana kadarki "relapse" nedenlerimi yazayım:
1)30 günlük süreci bozma nedenim; sorumlulukları yapmamam ve yatakta telefonla oynamamdı. Stresli bir zaman değildi ama bu olaylar stres olmasa da relapse'ye götürdü
2)Relapse sebebi stres: Stres, ben var olduğum sürece var olmaya devam edecek. Bu bir net. Stresimi kontrol edemem ama stres sebebiyle oluşacak hareketlerimi kontrol edebilirim. Peki, stres seviyem belirli bir arşa çıkınca ne yapacağım? Ne olursa olsun dışarıya çıkacağım, 15 dakikalığına. İşteysem de evdeysem de ve kendime şu sözü hatırlatacağım: "Ben var olduğum süre boyunca stres hayatımda olacak. Bunun için
sevin ve hayatının her bir saniyesini yaşamaya değer yaşa. Bu his acı da olsa, stres de olsa ve unutma ölüler ne acı ne de stres hissediyor."
3)Relapse sebebi: Mükemmelliyetçilik. Tekrar ve baştan mükemmel bir şekilde sürece başlayıp kusursuz bir şekilde süreçte gitme isteği, bu yüzden sayacı sıfırlamak: Unutma, sayacı sıfırlamak diye bir şey yok. Hayat her şekilde akıp gitmeye devam ediyor. Kusursuzluk diye bir şey yok ama kusursuzluğa yaklaşabildiğin kadar yakınlaşmak var. Ve unutma, sen sayacı sıfırlamıyorsun, sadece yaşamı mükemmeliyetçilik masturbasyonunda erteliyorsun. Sayaç sıfırlama diye bir şey yok; dün dündü ve dünde kaldı, bir daha gelmeyecek. Sıfırlama olsaydı tekrar düne ışınlanırdım. Bu yüzden mükemmeliyetçiliğe gerek yok. Yanlış kararlar verebilirim ama bu kararlar bilinçli olmak durumunda. Yanlış bir karar olsa bile hayvanlığa lüzum yok. Peki, bu his geldiğinde ne yapacağım: Geçmişe bakacağım ki buraya nasıl geldiğimi net bir şekilde hatırlayayım. Gün içinde bugüne bakacağım ki her zaman bu anda kalayım çünkü o an dışında aslında hiçbir şeyim yok. Gece yatarken gelecekte kalacağım ki hedeflerime daha sıkı sıkıya bağlanabileyim ve bana yatarken güçlü bir zevk, tutku, dopamin versin, büyük bir ihtirasla.
Kurallar:
ve ne olursa olsun zamanın bir saniyesini bile boşa harcama.her an ölebilirsin bu yüzden her bir saniyenin zevkini çıkararak yaşa.bu his acı da olsa unutma, ölüler acı falan hissetmiyor.bu yüzden her şeye rağmen gülümse.çünkü daha ölmedin.yaşıyorsun oğlummm.
İlk önce şu ana kadarki "relapse" nedenlerimi yazayım:
1)30 günlük süreci bozma nedenim; sorumlulukları yapmamam ve yatakta telefonla oynamamdı. Stresli bir zaman değildi ama bu olaylar stres olmasa da relapse'ye götürdü
2)Relapse sebebi stres: Stres, ben var olduğum sürece var olmaya devam edecek. Bu bir net. Stresimi kontrol edemem ama stres sebebiyle oluşacak hareketlerimi kontrol edebilirim. Peki, stres seviyem belirli bir arşa çıkınca ne yapacağım? Ne olursa olsun dışarıya çıkacağım, 15 dakikalığına. İşteysem de evdeysem de ve kendime şu sözü hatırlatacağım: "Ben var olduğum süre boyunca stres hayatımda olacak. Bunun için
sevin ve hayatının her bir saniyesini yaşamaya değer yaşa. Bu his acı da olsa, stres de olsa ve unutma ölüler ne acı ne de stres hissediyor."
3)Relapse sebebi: Mükemmelliyetçilik. Tekrar ve baştan mükemmel bir şekilde sürece başlayıp kusursuz bir şekilde süreçte gitme isteği, bu yüzden sayacı sıfırlamak: Unutma, sayacı sıfırlamak diye bir şey yok. Hayat her şekilde akıp gitmeye devam ediyor. Kusursuzluk diye bir şey yok ama kusursuzluğa yaklaşabildiğin kadar yakınlaşmak var. Ve unutma, sen sayacı sıfırlamıyorsun, sadece yaşamı mükemmeliyetçilik masturbasyonunda erteliyorsun. Sayaç sıfırlama diye bir şey yok; dün dündü ve dünde kaldı, bir daha gelmeyecek. Sıfırlama olsaydı tekrar düne ışınlanırdım. Bu yüzden mükemmeliyetçiliğe gerek yok. Yanlış kararlar verebilirim ama bu kararlar bilinçli olmak durumunda. Yanlış bir karar olsa bile hayvanlığa lüzum yok. Peki, bu his geldiğinde ne yapacağım: Geçmişe bakacağım ki buraya nasıl geldiğimi net bir şekilde hatırlayayım. Gün içinde bugüne bakacağım ki her zaman bu anda kalayım çünkü o an dışında aslında hiçbir şeyim yok. Gece yatarken gelecekte kalacağım ki hedeflerime daha sıkı sıkıya bağlanabileyim ve bana yatarken güçlü bir zevk, tutku, dopamin versin, büyük bir ihtirasla.
Kurallar:
- PMO kesinlikle yasak.
- Sosyal medya, olumsuz haber kanalları, YouTube, Instagram komple hepsi yasak.
- Maç seyretmek yasak. Futbolun sonu yok ve izlerken aşırı değişik ruh hallerine giriyorum.
- Alarm erteleme yok.
- Tatlı ve abur cuburlar yasak: Bu kurala sıkı bir şekilde uyuyorum, uzun süredir ne tatlı ne de abur cubur yiyorum. Sadece doğum günlerinde birkaç dilim pasta yedim; onun dışında hiçbir şekilde canım çekmiyor.
- Kızlara bakmamak (özellikle cinsel bölgelerine).
- Tembellik: Listeye uymama ve sorumluluktan kaçma yasak.
- Dedikodu ve başkalarının hayatını merak etmek yasak. Hayatımda bir tek kendim var; başka hayat yok.
- Film, dizi, anime, manga yasak. Bunlar benim için karşı konulmaz bir istek uyandırıyordu.
- Küfür etmek yasak. Bu en zorlarından biri çünkü kültür yüzünden bazı kelimeler ağzıma yapışmış durumda.
- neverfap forumuna günde sadece bir kere, saat 23:30'da girilecek.
- Boş konuşmak ve boş muhabbet (bazı istisnalar dışında) yasak.
- Şarkı dinlemek yasak. Bağımlılığım yok ama bir kere dinleyince aklımda dönüp duruyor ve çıkmıyor.
- Her gün 7 saat 15 dakika uyumak. Uyku, bu süreçte en önemli maddelerden biri.
- Güne soğuk duşla başlamak. Bunu bir aydır düzenli olarak yapıyorum; benim için sorun değil.
- Her üç günde bir, üç günlük bir liste oluştur ve bu listeden çıkma. Eğer çıkarsam bunun stres kaynaklı olduğunu bilmeliyim. Bu olursa yukarıdaki maddeleri uygula. Eğer hiçbir şey yapmak istemiyorsan, direkt dışarı çık, 15 dakika yürü, geri gel ve esnek davranarak listeye geri dön.
- Her akşam yatarken odanı topla.kalkarken de yatağını.
- Dünyanın en disiplinli ve iradeli insanlarından biri olmak.
- Bir şekilde ABD’ye gitmek ve orada yaşamak.
- Çok iyi bir konuşmacı ve iletişimci olmak.
- İngilizceyi C1 seviyesine getirmek.
- Bu 15 yıl içinde ayda 10 bin dolar pasif gelir elde etmek.
- Hayalimdeki arabayı satın almak.
ve ne olursa olsun zamanın bir saniyesini bile boşa harcama.her an ölebilirsin bu yüzden her bir saniyenin zevkini çıkararak yaşa.bu his acı da olsa unutma, ölüler acı falan hissetmiyor.bu yüzden her şeye rağmen gülümse.çünkü daha ölmedin.yaşıyorsun oğlummm.
Son düzenleme: