Başarılarınızın devamını dilerim.
Kurtuluş Günlüğü
- Konuyu başlatan raiden
- Başlangıç tarihi
Teşekkür ederim.
226: Porno izlemeden geçen gün.
95: Mastürbasyon yapmadan geçen gün.
3 ay sonra bugün bir kez daha Kızılay'a kan bağışı yaptım. Bir insanın bile hayatını kurtarabilmişsem ne mutlu bana.
PMO bağımlılığı olmadan yaşamaya alıştım. Bir de iş bulabilsem her şey çok daha güzel olacak.
95: Mastürbasyon yapmadan geçen gün.
3 ay sonra bugün bir kez daha Kızılay'a kan bağışı yaptım. Bir insanın bile hayatını kurtarabilmişsem ne mutlu bana.
PMO bağımlılığı olmadan yaşamaya alıştım. Bir de iş bulabilsem her şey çok daha güzel olacak.
Günlüğünü takip ediyorum reis, 90 günü tamamlanana sevindim aman rehavete kapılma kaç gün geçerse geçsin eski günlerine geri dönme ihtimalin hep var, kendimden biliyorum 
Evet, insanlar belirli bir süreyi geçince dikkat etmekten vazgeçiyorlar ve bunun sonu da kötü oluyor. Ben hâlâ internete takılırken, sosyal medya kullanırken, TV izlerken neye bakacağıma dikkat ediyorum. Çünkü baktığımız şey porno olmasa da tetikleyebiliyor. Bir de şunu fark ettim ki sağlıklı beslenme ve spor bu işi bayağı kolaylaştırıyor. Bu konuda biraz eksik kaldım, bunu da düzeltmeye çalışıyorum.Günlüğünü takip ediyorum reis, 90 günü tamamlanana sevindim aman rehavete kapılma kaç gün geçerse geçsin eski günlerine geri dönme ihtimalin hep var, kendimden biliyorum
Beslenme konusunda her ay yeni bir hedef belirleyebilirsin, ben diyet yaparken hep yavaş yavaş ilerlerim, biranda sıkı bir diyete girmem. Her ay zararlı bir yiyeceği yasaklayıp yavaş yavaş spora başlayabilirsin böylesi çok daha kolay oluyor.
229: Porno izlemeden geçen gün.
98: Mastürbasyon yapmadan geçen gün.
Son birkaç gündür moralim bozuktu. Hâlâ da kısmen bozuk. Nofap sürecinden falan değil, işsizlikten dolayı moralim bozuktu. Bu yaşıma gelmiş olmama rağmen hâlâ işsiz olmam canımı sıkıyor. Üstüne bir de yaptığım iş başvurularının bir tanesine bile dönüş olmaması daha da canımı sıkıyor.
Bugün, düne göre moralimin daha az bozuk olmasının nedeni ise bugün düşünce tarzımı değiştirmem oldu. Bu hafta çok agresif bir şekilde iş arayacağım. Aramadık eş dost bırakmayacağım, internet üzerinden yapılmadık başvuru bırakmayacağım ama sadece onunla kalmayacağım ve başvuru yaptığım yere telefonla ulaşarak ya da gerekirse kapısına kadar giderek başvurumu alıp almadıklarını soracağım ve görüşme talep edeceğim. Bakalım ne olacak.
Bugün ilginç bir olay da yaşadım. Dışarıda küçük bir işim vardı ve eve döndüğümde benimle aynı apartmanda oturan çok hoş bir hanımefendiyle karşılaştım. Kendisiyle pek kolay denk gelemiyordum ve bu hoşuma gitti. Önce çekingenliğim tuttu ve sessiz kaldım. Aslında çekingenliğimin başlıca nedeni konuya nasıl gireceğimi bilememekti. Fakat sonra içimden kendi kendime "ben bu kadar Nofap'ı çekingen bir insan olarak kalmak için yapmadım" dedim ve bir anda açıldım. Yukarıya kadar hiçbir çekingenlik olmadan sohbet ettim. Güzel de oldu.
Bu küçük sohbet bana şunu gösterdi: Biz erkekler, kadınlarla sohbete girmekten çekiniyoruz. Terslenmekten ya da aptalca davranmaktan çok korkuyoruz. Hâlbuki kadınlar da sohbete girmek istiyorlar ama aynı çekingenliği hissediyorlar. Yalnızlık çeken, insanlarla konuşmak isteği hisseden sadece biz erkekler değiliz. Eğer çekingenliği aşıp sohbet başlatabilirsek çok da güzel oluyor. Elbette her kadın aynı değil. Bazı kadınlar bizimle sohbet etmek isteyebilir. Bu durumda da efendi olup saygılı bir şekilde orada durmasını bileceğiz. Fakat şunu unutmayalım: Her kadın sizin sohbet başlatma çabanıza olumsuz yanıt vermeyecektir. Reddedilmekten de korkmamak gerek.
PMO bağımlılığının en büyük zararlarından biri işte bu. Philip Zimbardo'nun dediği gibi erkekler, kadınlarla konuşmaya başladıklarında yabancı topraklardaymış gibi hissediyorlar. Odamıza kapanıp o malum sitelere takıldıkça gerçek hayatta kadınlardan uzaklaşıyoruz ve onlar da bize öcü gibi gelmeye başlıyorlar. Çekingenliğin yanı sıra nasıl davranacağımızı bilememe durumu da oluyor.
Ben düzelmeye başladığımı hissediyorum, çekingenliğim epey azalmış, girişkenliğim artmış. Nofap gerçekten işe yarıyor.
98: Mastürbasyon yapmadan geçen gün.
Son birkaç gündür moralim bozuktu. Hâlâ da kısmen bozuk. Nofap sürecinden falan değil, işsizlikten dolayı moralim bozuktu. Bu yaşıma gelmiş olmama rağmen hâlâ işsiz olmam canımı sıkıyor. Üstüne bir de yaptığım iş başvurularının bir tanesine bile dönüş olmaması daha da canımı sıkıyor.
Bugün, düne göre moralimin daha az bozuk olmasının nedeni ise bugün düşünce tarzımı değiştirmem oldu. Bu hafta çok agresif bir şekilde iş arayacağım. Aramadık eş dost bırakmayacağım, internet üzerinden yapılmadık başvuru bırakmayacağım ama sadece onunla kalmayacağım ve başvuru yaptığım yere telefonla ulaşarak ya da gerekirse kapısına kadar giderek başvurumu alıp almadıklarını soracağım ve görüşme talep edeceğim. Bakalım ne olacak.
Bugün ilginç bir olay da yaşadım. Dışarıda küçük bir işim vardı ve eve döndüğümde benimle aynı apartmanda oturan çok hoş bir hanımefendiyle karşılaştım. Kendisiyle pek kolay denk gelemiyordum ve bu hoşuma gitti. Önce çekingenliğim tuttu ve sessiz kaldım. Aslında çekingenliğimin başlıca nedeni konuya nasıl gireceğimi bilememekti. Fakat sonra içimden kendi kendime "ben bu kadar Nofap'ı çekingen bir insan olarak kalmak için yapmadım" dedim ve bir anda açıldım. Yukarıya kadar hiçbir çekingenlik olmadan sohbet ettim. Güzel de oldu.
Bu küçük sohbet bana şunu gösterdi: Biz erkekler, kadınlarla sohbete girmekten çekiniyoruz. Terslenmekten ya da aptalca davranmaktan çok korkuyoruz. Hâlbuki kadınlar da sohbete girmek istiyorlar ama aynı çekingenliği hissediyorlar. Yalnızlık çeken, insanlarla konuşmak isteği hisseden sadece biz erkekler değiliz. Eğer çekingenliği aşıp sohbet başlatabilirsek çok da güzel oluyor. Elbette her kadın aynı değil. Bazı kadınlar bizimle sohbet etmek isteyebilir. Bu durumda da efendi olup saygılı bir şekilde orada durmasını bileceğiz. Fakat şunu unutmayalım: Her kadın sizin sohbet başlatma çabanıza olumsuz yanıt vermeyecektir. Reddedilmekten de korkmamak gerek.
PMO bağımlılığının en büyük zararlarından biri işte bu. Philip Zimbardo'nun dediği gibi erkekler, kadınlarla konuşmaya başladıklarında yabancı topraklardaymış gibi hissediyorlar. Odamıza kapanıp o malum sitelere takıldıkça gerçek hayatta kadınlardan uzaklaşıyoruz ve onlar da bize öcü gibi gelmeye başlıyorlar. Çekingenliğin yanı sıra nasıl davranacağımızı bilememe durumu da oluyor.
Ben düzelmeye başladığımı hissediyorum, çekingenliğim epey azalmış, girişkenliğim artmış. Nofap gerçekten işe yarıyor.
231: Porno izlemeden geçen gün sayısı
100: Mastürbasyon yapmadan geçen gün sayısı
Geldik mastürbasyon ve orgazmsız 100. güne. Bugün size ne kadar mutlu olduğumu, ne kadar gurur duyduğumu anlatmak isterdim ama ne yazık ki bugün hiç de öyle hissetmiyorum. Baş ağrısı, yorgunluk, halsizlik, mutsuzluk gibi şeyler hissediyorum. Son birkaç gündür biraz vardı ama dünden beri iyice artmaya başladı. NoFap'tan mı kaynaklanıyor bilmiyorum. Bugün süreci bozma isteği geldi, kendimi zor tuttum.
100: Mastürbasyon yapmadan geçen gün sayısı
Geldik mastürbasyon ve orgazmsız 100. güne. Bugün size ne kadar mutlu olduğumu, ne kadar gurur duyduğumu anlatmak isterdim ama ne yazık ki bugün hiç de öyle hissetmiyorum. Baş ağrısı, yorgunluk, halsizlik, mutsuzluk gibi şeyler hissediyorum. Son birkaç gündür biraz vardı ama dünden beri iyice artmaya başladı. NoFap'tan mı kaynaklanıyor bilmiyorum. Bugün süreci bozma isteği geldi, kendimi zor tuttum.
Her şeyi NoFap'e bağlama hayata odaklan, herkesin yaptığı hata zaten bu. Adam derste başarısızım sebebi fap , dikkatim dağınık sebebi fap, sosyal bir hayatım yok sebebi fap, anksiyetem ve depresyonum var sebebi fap vs. diyor elbette bunlar biraz etkili olabilir ama her şey tamamen bu değil. Sen hayata odaklan zamanla geçer ve zaman zaman iniş çıkışlar olur bunlar gayet normal. Süreç konusuna gelirsek yürüttüğün süreç oldukça zor bir şey ve belirli bir enerjiyi içinde tutup bir şeylere odaklıyorsun diye tahmin ediyorum. Eğerki bu enerjiyi kontrol edemezsen maalesef olacaklar belli hiç sana motivasyon falan vermeyeceğim çünkü hayatın gerçekleri bu. Eğer süreci bozma isteği varsa kafanı dağıtacak şeyler yap ve sizin kriz olarak adlandırdığınız şeyi izle bir yerde pik yapar genelde ve orada olacaklar olur bu dediklerim senin sürecini baltalamaz ama uyanık olman iyi olur. Ayrıca hemen hemen hatırı sayılır bir gün sayısı kadar PMO yapmaktan uzak durmuşsun bunu devam ettirmeye çalış, başarılar.
Söylediklerinize katılıyorum. Baş ağrımın pek çok nedeni olabilir. Bilgisayar başında çok zaman geçirmek, sağlıklı beslenmemek, spor yapmamak, oyun oynamayı bırakamamak, fazla kafein tüketmek, yüksek sesle müzik dinlemek, işsizliğin yarattığı stres ya da belki de geçenlerde yaptığım kan bağışının yan etkisi veya bambaşka bir sürü şey olabilir. Yarına kadar geçmezse bir doktora görüneceğim.
100. günden duruma biraz bakıyorum da NoFap hareketinin içinde pek çok insan bu konuyu çok abartıyor. 100 gündür mastürbasyon yapmıyorum ve öyle abartıldığı kadar bir etki görmedim. Sokakta yürürken kızlar üstüme atlamadı, benim için birbirleriyle kavga etmediler. Dikkat dağınıklığım tamamen ortadan kalkmadı. Uyku kalitem sadece kısmen arttı. Öyle aşırı enerjik ve mutlu hissetmiyorum. Hatta yorgun hissediyorum. Özgüvenim arttı ama öyle abartıldığı oranda değil. İlk haftalarda gördüğüm faydalar aşırı özgüven, aşırı enerji vs. libidonun başlarda çok fazla artmasıyla ilgili.
Bilim insanlarının söylediğine katılıyorum. NoFap yapan pek çok insanın yaşadığını iddia ettiği süper faydaların kanıtlanamıyor. Çünkü aslında sadece NoFap yapmıyorlar. Sağlıklı besleniyorlar, spor yapıyorlar, hayatlarındaki başka şeylere odaklanıyorlar. Bunların hepsinin bir arada büyük faydası oluyor. NoFap tek başına pek çok sorunu çözmüyor.
Eğer 90 günü geçtikten sonra Superman'e dönüşeceğini sanan varsa yanılıyor. Porno izlemeyi bırakmak gerçekten bir fark yaratıyor ama mastürbasyonu bırakmanın etkisi sınırlı. Asıl değişiklik bütün hayatımızı yeniden düzenlediğimizde ortaya çıkıyor. Diğer zararlı alışkanlıkları da bırakmak, sağlıklı beslenmek, sosyalleşmek, kendini geliştirmek vs. bunların hepsi bir arada olduğu zaman işe yarıyor.
IskenderBurak yanıtınız için teşekkür ederim. Tam "yeter artık, bırakıyorum" demek üzereyken pes etmek için kendimi ikna edecek bir sürü neden bulmuşken beni yeniden motive ettiniz. Çok ama çok teşekkür ederim.
Görünüşe bakılırsa bir dönüm noktasındayım. Sadece NoFap tek başına yetmiyor. Diğer zararlı alışkanlıkları da bırakmalı, hayatıma bir çeki düzen vermeliyim. Aksi takdirde NoFap sürecinin tek başına yürümesi artık imkânsız.
100. günde sürecimi bozdum. Bozdum derken porno izlemeye başlamadım. O konudaki sürecim 235. günde ve devam ediyor. Onu bozmadım ve bozmaya niyetim yok. Porno izlemenin gerçekten de insanın psikolojisine ve topluma da zarar verdiğini düşünüyorum. Fakat mastürbasyon konusunda artık aynı şeyi düşünmüyorum. Bu nedenle mastürbasyon yapmama sürecimi bozduğum için pişman değilim.
Ne düşündüğümü biraz daha ayrıntılı açıklamak istiyorum: Nofap ya da neverfap veya ne isim verirsek verelim bu akımın porno konusunda söylediklerinin çoğunun doğru olduğuna ve hatta bilimsel olarak da geçerli olduğuna inanıyorum. Fakat artık porno izlemeden yapılan mastürbasyon konusunda abartıya kaçılmadığı sürece zararlı olmadığını, hatta bazen rahatlattığını, bilimsel olarak da böyle olduğunu düşünüyorum. Son birkaç günde bu konuda İngilizce bilim yayınlarında pek çok araştırma yaptım. Hepsini buraya yazmak isterdim ama yazmak için o kadar zamanım yok. İsteyen kendi araştırmasını yapabilir.
Forumdaki bazı arkadaşlar "bilime inanmamak gerek" diyebilir. Onların kendi düşüncesidir. Küçümseyici ifadeler veya hakaretler olmadığı sürece düşüncelerine katılmasam bile saygı duyarım. Fakat ben sadece okuduğum bilimsel yayınlardan sonra fikrini değiştiren biri değilim. Kendi hayatımda da durumu gördüm. 100 gün boyunca mastürbasyon yapmadıktan sonra gördüğüm faydalar pek yoktu. Evet, kendimi iyi hissettiğim dönemler oldu. Gelişme kaydetmedim de değil. Bunu bu günlükte de yazdım. Fakat bunlar çoğunlukla hayatımı kurtarmak için yaptığım diğer şeylerin etkisiydi diye düşünüyorum. Hasta olmayıp spor yaptığım, sağlıklı beslendiğim, kendimi geliştirmeye çalıştığım günler hep iyi günlerimdi. Obür günlerde ise mastürbasyon yapmamama öyle uçmuyordum.
Şunu diyebilirsiniz: "PMO bağımlılığına karşı mücadele sürecinde 3 ay ve daha fazlasını yapıp faydasını gören insanlara ne diyeceksin peki?" Psikolog David J. Ley'in NoFap Fenomeni başlıklı makalesinin son paragrafının Türkçe çevirisini sizinle paylaşarak yanıt vermek istiyorum. Tamamını (İngilizce)
"Nofap ya da neverfap yalandır" demiyorum. Porno izlemenin, izleyerek dahi olsa porno sektörüne destek olmanın çok kötü bir şey olduğu fikrine tüm kalbimle katılıyorum. Fakat içinde bulunduğu çeşitli koşullardan dolayı cinsel ilişki yaşayamayan bir insanın, aşırıya kaçmamak ve porno izlemeden yapmak şartıyla mastürbasyon yapmasının onun için gerekli olduğuna da inanıyorum. Porno izlemeyi bırakınca bir süre sonra aşırı mastürbasyon isteği de bende azaldı zaten. Abartılı oranda mastürbasyon yapmıyorum.
Kendimi geliştirmeye devam ediyorum. Düzenli spor, sağlıklı beslenme, düzenli kitap okuma alışkanlığı kazanmaya çalışıyorum. İngilizcemi ve bilgisayar programcılığımı ilerletiyorum. Bilgisayar oyunlarıyla zamanımı boşa harcamıyorum. Kendimi geliştiriyorum. Hayatım yoluna girmeye başladı zaten. Arada bir mastürbasyon yapmam bunu kötü etkilemiyor. Artık bu konu üzerine daha fazla kafa yormamaya karar verdim. Ki son günlerde işlerim yoluna girmeye başladı. Artık bunu düşünmeye zamanım da yok.
Bu forumun, son dört ayda üyesi olsam da öncesinde de üyesi olmayan bir okuru olarak kullanıcısıydım. Blogun da sık bir takipçisi oldum. Burasının, porno izleme bağımlılığından kurtulma konusunda bana çok faydası dokundu. Hepiniz iyi ki varsınız. Mastürbasyon yaptığımdan ötürü pişman değilim ama porno izlemediğim için de kendimle gurur duyuyorum ve bunda sizin de katkınız var. Her birinize tek tek teşekkür ederim.
Ne düşündüğümü biraz daha ayrıntılı açıklamak istiyorum: Nofap ya da neverfap veya ne isim verirsek verelim bu akımın porno konusunda söylediklerinin çoğunun doğru olduğuna ve hatta bilimsel olarak da geçerli olduğuna inanıyorum. Fakat artık porno izlemeden yapılan mastürbasyon konusunda abartıya kaçılmadığı sürece zararlı olmadığını, hatta bazen rahatlattığını, bilimsel olarak da böyle olduğunu düşünüyorum. Son birkaç günde bu konuda İngilizce bilim yayınlarında pek çok araştırma yaptım. Hepsini buraya yazmak isterdim ama yazmak için o kadar zamanım yok. İsteyen kendi araştırmasını yapabilir.
Forumdaki bazı arkadaşlar "bilime inanmamak gerek" diyebilir. Onların kendi düşüncesidir. Küçümseyici ifadeler veya hakaretler olmadığı sürece düşüncelerine katılmasam bile saygı duyarım. Fakat ben sadece okuduğum bilimsel yayınlardan sonra fikrini değiştiren biri değilim. Kendi hayatımda da durumu gördüm. 100 gün boyunca mastürbasyon yapmadıktan sonra gördüğüm faydalar pek yoktu. Evet, kendimi iyi hissettiğim dönemler oldu. Gelişme kaydetmedim de değil. Bunu bu günlükte de yazdım. Fakat bunlar çoğunlukla hayatımı kurtarmak için yaptığım diğer şeylerin etkisiydi diye düşünüyorum. Hasta olmayıp spor yaptığım, sağlıklı beslendiğim, kendimi geliştirmeye çalıştığım günler hep iyi günlerimdi. Obür günlerde ise mastürbasyon yapmamama öyle uçmuyordum.
Şunu diyebilirsiniz: "PMO bağımlılığına karşı mücadele sürecinde 3 ay ve daha fazlasını yapıp faydasını gören insanlara ne diyeceksin peki?" Psikolog David J. Ley'in NoFap Fenomeni başlıklı makalesinin son paragrafının Türkçe çevirisini sizinle paylaşarak yanıt vermek istiyorum. Tamamını (İngilizce)
Ziyaretçiler için gizlenmiş link, görmek için üye olunuz.
Giriş yapın veya üye olun.
okuyabilirsiniz.Bu görüşe katılıyorum. Aslında süreçte ilerlerken sadece porno ve mastürbasyona karşı mücadele etmiyoruz. Süreçte aylarca ileriye gidebilen pek çok insan spor yapıyor, sağlıklı besleniyor, sigara gibi diğer zararlı alışkanlıkları varsa onlardan da kurtulmaya çalışıyor, sosyalleşiyor, imkânı varsa gerçek cinsel ilişki yapıyor, geziyor, yeni bir meslek öğreniyor, yabancı dil öğreniyor, kitap okuyor, hobi ediniyor vs. bir sürü şey yapıyor. Bunlar da kaçınılmaz olarak o kişiye iyi geliyor. Sonra da bu kişinin kendisini iyi hissetmesini hayatındaki bu kadar çok şeye değil de mastürbasyon yapmamasına bağlıyoruz. Ben artık buna katılmıyorum.
"Nofap ya da neverfap yalandır" demiyorum. Porno izlemenin, izleyerek dahi olsa porno sektörüne destek olmanın çok kötü bir şey olduğu fikrine tüm kalbimle katılıyorum. Fakat içinde bulunduğu çeşitli koşullardan dolayı cinsel ilişki yaşayamayan bir insanın, aşırıya kaçmamak ve porno izlemeden yapmak şartıyla mastürbasyon yapmasının onun için gerekli olduğuna da inanıyorum. Porno izlemeyi bırakınca bir süre sonra aşırı mastürbasyon isteği de bende azaldı zaten. Abartılı oranda mastürbasyon yapmıyorum.
Kendimi geliştirmeye devam ediyorum. Düzenli spor, sağlıklı beslenme, düzenli kitap okuma alışkanlığı kazanmaya çalışıyorum. İngilizcemi ve bilgisayar programcılığımı ilerletiyorum. Bilgisayar oyunlarıyla zamanımı boşa harcamıyorum. Kendimi geliştiriyorum. Hayatım yoluna girmeye başladı zaten. Arada bir mastürbasyon yapmam bunu kötü etkilemiyor. Artık bu konu üzerine daha fazla kafa yormamaya karar verdim. Ki son günlerde işlerim yoluna girmeye başladı. Artık bunu düşünmeye zamanım da yok.
Bu forumun, son dört ayda üyesi olsam da öncesinde de üyesi olmayan bir okuru olarak kullanıcısıydım. Blogun da sık bir takipçisi oldum. Burasının, porno izleme bağımlılığından kurtulma konusunda bana çok faydası dokundu. Hepiniz iyi ki varsınız. Mastürbasyon yaptığımdan ötürü pişman değilim ama porno izlemediğim için de kendimle gurur duyuyorum ve bunda sizin de katkınız var. Her birinize tek tek teşekkür ederim.
Son düzenleme:
Pornografiden kurtulman gayet güzel ve NoFap'in çabalarından biri bu. Mastürbasyona gelindiği zaman kendini pişman hissetmiyor, iyi hissediyor ve bundan zevk alıp doğru bir şekilde cinsel ilişkiyi simüle edecek şekilde yapıyorsan bir problem teşkil etmez. Gelişimin daim olsun kıymetli dostum.
Teşekkür ederim.
Nasıl gidiyor dostum her şey yolundadır umarım?
365. GÜN
Porno izlemeyi bırakışımın 1. yıldönümü. Bir yıldır bir kez bile porno izlemedim. Hayatımda verdiğim en doğru kararlardan biri olduğunu düşünüyorum.
Bunun 100 günden uzun bir kısmında mastürbasyonu da bırakmıştım ama onun pek bir faydasını görmediğim için soft mode'da kalmaya karar vermiştim.
Uzun zamandır bu forumda yoktum. Çünkü hikâyemi pek paylaşmak istememiştim artık.
Bazı insanlar porno bağımlılığından kurtulma sürecinden abartılı etkiler bekliyor. Sokakta yürürken birden kızlar üstüne atlasın, dökülen saçlar yeniden çıksın, bir anda kilo verilsin, bütün hastalıklar iyileşsin, hayattaki bütün sorunlar kendiliğinden çözülsün vs. Bunlar gerçekçi olmayan beklentiler.
Yine de porno izlemeyi bırakmanın bazı faydaları var. İnsanlarla olan ilişkileriniz daha sağlıklı bir hâle gelebilir. Kadınları birer oyuncak değil de insan görmeye başlayabilirsiniz. Daha faydalı uğraşlar bulabilirsiniz. Hayatınızı iyileştirecek adımlar atmaya başlayabilirsiniz.
Bu süre içinde benim için en önemli gelişmelerden biri iş bulmam oldu. Bu da pek çok sıkıntımı çözüyor. Elbette işimli ilgili her şey tam olarak istediğim gibi değil. Onun da zorlukları, onun da stresi var. Ama asla stresten kaçmak için porno izlemedim. Zaten hayatta her şey dikensiz gül bahçesi olacak diye bir şey yok.
Diğer bağımlılıklarım konusunda umduğum mesafeyi kat edemedim. Hâlâ sağlıksız besleniyorum. İşimden dolayı düzenim değiştiği için spor yapamaz oldum. Yakında bunu da çözeceğim. Oyun bağımlılığından kurtulma konusunda ise işimin bana faydası oldu aslında. 10 gündür bilgisayar oyunları oynamıyorum. İşim zaten zamanımın önemli bir kısmını alıyor. Kalan boş zamanı da kaliteli değerlendirme isteği ve dışarı çıkıp gezecek paranın olması da oyun oynama isteğini alıp götürüyor.
Her şey tam olarak yoluna girmiş değil ama önemli gelişmeler var. Artık geleceğime daha umutla bakıyorum.
Ve son olarak şunu söylemem gerek ki irade güçlenince, porno izleme isteği azalınca insan bir yerlerde tesadüfen denk geldiği açık saçık bir fotoğraftan veya açık giyinmiş bir kadından çok da etkilenmiyor, bunu bahane edip porno izlemeye başlamıyor. En azından bende öyle oldu. Bir şeyi bir kere kafanızda bitirirseniz hiçbir şey sizi geri döndüremez ama tamamen kafanızda bitiremezseniz kendinize bahaneler bulup bağımlılığınıza geri dönersiniz. Bir söz vardır bu konuda: "Geçmiş seni aradığında bırak telesekretere gitsin. Çünkü sana söyleyeceği yeni hiçbir şey yoktur."
Porno izlemeyi bırakışımın 1. yıldönümü. Bir yıldır bir kez bile porno izlemedim. Hayatımda verdiğim en doğru kararlardan biri olduğunu düşünüyorum.
Bunun 100 günden uzun bir kısmında mastürbasyonu da bırakmıştım ama onun pek bir faydasını görmediğim için soft mode'da kalmaya karar vermiştim.
Uzun zamandır bu forumda yoktum. Çünkü hikâyemi pek paylaşmak istememiştim artık.
Bazı insanlar porno bağımlılığından kurtulma sürecinden abartılı etkiler bekliyor. Sokakta yürürken birden kızlar üstüne atlasın, dökülen saçlar yeniden çıksın, bir anda kilo verilsin, bütün hastalıklar iyileşsin, hayattaki bütün sorunlar kendiliğinden çözülsün vs. Bunlar gerçekçi olmayan beklentiler.
Yine de porno izlemeyi bırakmanın bazı faydaları var. İnsanlarla olan ilişkileriniz daha sağlıklı bir hâle gelebilir. Kadınları birer oyuncak değil de insan görmeye başlayabilirsiniz. Daha faydalı uğraşlar bulabilirsiniz. Hayatınızı iyileştirecek adımlar atmaya başlayabilirsiniz.
Bu süre içinde benim için en önemli gelişmelerden biri iş bulmam oldu. Bu da pek çok sıkıntımı çözüyor. Elbette işimli ilgili her şey tam olarak istediğim gibi değil. Onun da zorlukları, onun da stresi var. Ama asla stresten kaçmak için porno izlemedim. Zaten hayatta her şey dikensiz gül bahçesi olacak diye bir şey yok.
Diğer bağımlılıklarım konusunda umduğum mesafeyi kat edemedim. Hâlâ sağlıksız besleniyorum. İşimden dolayı düzenim değiştiği için spor yapamaz oldum. Yakında bunu da çözeceğim. Oyun bağımlılığından kurtulma konusunda ise işimin bana faydası oldu aslında. 10 gündür bilgisayar oyunları oynamıyorum. İşim zaten zamanımın önemli bir kısmını alıyor. Kalan boş zamanı da kaliteli değerlendirme isteği ve dışarı çıkıp gezecek paranın olması da oyun oynama isteğini alıp götürüyor.
Her şey tam olarak yoluna girmiş değil ama önemli gelişmeler var. Artık geleceğime daha umutla bakıyorum.
Ve son olarak şunu söylemem gerek ki irade güçlenince, porno izleme isteği azalınca insan bir yerlerde tesadüfen denk geldiği açık saçık bir fotoğraftan veya açık giyinmiş bir kadından çok da etkilenmiyor, bunu bahane edip porno izlemeye başlamıyor. En azından bende öyle oldu. Bir şeyi bir kere kafanızda bitirirseniz hiçbir şey sizi geri döndüremez ama tamamen kafanızda bitiremezseniz kendinize bahaneler bulup bağımlılığınıza geri dönersiniz. Bir söz vardır bu konuda: "Geçmiş seni aradığında bırak telesekretere gitsin. Çünkü sana söyleyeceği yeni hiçbir şey yoktur."
Porno bağımlılığına karşı mücadeleyi çoktan geride bıraktım. Oyun bağımlılığına karşı mücadelede de bu kez iyi gidiyorum. Fakat beni asıl zorlayan şey şeker bağımlılığı. Abur cubur, tatlı, çikolata vb. şeyleri bir türlü bırakamıyorum. En fazla 2 ya da 3 gün dayanabiliyorum ve sonrasında acısını çıkarırcasına fazladan yiyorum. Bunun sağlığıma önemli zararlı olduğunun farkındayım.
İş yaşantımın da etkisiyle yoğun stres altındayım. Stres atmak için oyun da oynamıyorum. Çünkü o bağımlılıktan kurtulma sürecindeyim. Bu da bu bağımlılıktan kurtulmamı epey zorlaştırıyor. Bir başka zorlaştıran şey ise şekere erişmenin çok kolay olması. (Rafine şekerden bahsediyorum, meyve ve diğer doğal gıdalarda doğal olarak bulunan şekerle sorunum yok) Hatta çoğu zaman istemeseniz bile ona maruz kalıyorsunuz.
Şekerin zararları sigaranın zararları ile yarışacak kadar çok. Fakat sigaranın her yerde reklamını görmezsiniz. Tam tersine insanları sigarayı bırakmaya davet eden kamu spotları görürsünüz. 18 yaş altına satışı yasak, kapalı alanlarda içmek yasak. Fiyatı vergilerle bayağı yükseltilmiştir. Bir sürü engeli vardır yani.
Şekerde ise tam tersi. Her yerde reklamı yapılıyor. Tüketimi hiçbir kısıtlamaya konu olmuyor. Marketten aldığınız ve hiç alakası olmayan ürünlerin içinde bile var. Her gün evde, iş yerinde, sokakta vs. insanlar sürekli şekerli bir şeyler ikram ediyorlar ve kabul etmemek de kabalık sayılıyor. Bu bağımlılığa karşı mücadele etmek akıntıya karşı yüzmek gibi. Her gün yeniden başlıyorum ama tamamen pes etmedim. Bu bağımlılıktan da tamamen kurtulacağım.
İş yaşantımın da etkisiyle yoğun stres altındayım. Stres atmak için oyun da oynamıyorum. Çünkü o bağımlılıktan kurtulma sürecindeyim. Bu da bu bağımlılıktan kurtulmamı epey zorlaştırıyor. Bir başka zorlaştıran şey ise şekere erişmenin çok kolay olması. (Rafine şekerden bahsediyorum, meyve ve diğer doğal gıdalarda doğal olarak bulunan şekerle sorunum yok) Hatta çoğu zaman istemeseniz bile ona maruz kalıyorsunuz.
Şekerin zararları sigaranın zararları ile yarışacak kadar çok. Fakat sigaranın her yerde reklamını görmezsiniz. Tam tersine insanları sigarayı bırakmaya davet eden kamu spotları görürsünüz. 18 yaş altına satışı yasak, kapalı alanlarda içmek yasak. Fiyatı vergilerle bayağı yükseltilmiştir. Bir sürü engeli vardır yani.
Şekerde ise tam tersi. Her yerde reklamı yapılıyor. Tüketimi hiçbir kısıtlamaya konu olmuyor. Marketten aldığınız ve hiç alakası olmayan ürünlerin içinde bile var. Her gün evde, iş yerinde, sokakta vs. insanlar sürekli şekerli bir şeyler ikram ediyorlar ve kabul etmemek de kabalık sayılıyor. Bu bağımlılığa karşı mücadele etmek akıntıya karşı yüzmek gibi. Her gün yeniden başlıyorum ama tamamen pes etmedim. Bu bağımlılıktan da tamamen kurtulacağım.
Bağımlılıklar insanı köleleştirir, kendi prangalarını fark etmen çok güzel umarım bunları en kısa zamanda bırakırsın. Başarılar kıymetli dostum.
Merhaba dostlar.
Uzun zamandır yoktum. Fakat bugün artık tekrar burada görünmenin zamanı geldiğini düşünüyorum.
Porno izlememeye devam ediyorum. Uzun zamandır sayacıma bakmıyordum, bugün baktım da 507. gündeymişim şu an. Porno izlemeden geçen 507 gün. Eskiden bunu hayal bile edemezdim. Ama başardım bunu.
Peki porno filmlerde gördüğüm fanteziler ve sahneler aklımdan silindi mi? Ne yazık ki hayır. Aklımda bütün canlılıklarıyla duruyorlar. Belki de silinmeleri için daha uzun süre geçmesi gerekecek. Bilemiyorum. Fakat sosyal medyada veya herhangi film/dizide tesadüfen gördüğüm fazlasıyla açık saçık bir sahne bende yeniden porno izleme isteğini tetiklemiyor.
Beni zora sokan şey iş yaşamımdaki stres ve aşırı çalışmak. Ne yazık ki bulabildiğim iş, bir akşam ve gece işi. Öğleden sonra 3'te mesai başlıyor. Fakat bitişi kesin değil. Bazen gece yarısı bitiyor. Bazen gece 2'de bitiyor. Bir keresinde 3'te bitti. Bu süre içinde çok az mola vererek çalışıyorum. Üstelik işim de çok stresli. Son günlerde yoğunluk, işin ağırlığı ve işin süresi daha da arttı. Neredeyse dayanamaz hâle geldim. İşin stresi ve zorluğu bir yana, gece çalışmak ve gündüz yatmak ayrıca bütün sosyal yaşamı da öldürüyor.
Yeni bir iş bulmadan şimdiki işimden çıkmak istemiyorum. Çünkü işsiz kaldığım ve geçen sene kendi işimi kurmaya yeltenip batırdığım dönemden kalan borçlarım hâla bitmedi. Üstelik işten ayrılır da yeni iş bulamazsam bu çok kötü olur. Kendimi farklı alanlarda geliştirip daha iyi bir işe geçmek için zaman lazım ama şu anki işim de iyice dayanılmaz oldu.
İşimin stresi nedeniyle bazen aklıma porno izleme fikri geliyor ama bu fikri hemen aklımdan kovuyorum. Fakat şekerli şeyler yemekten kendimi alamıyorum. Stresi bahane edip sağlıksız şeyler yiyorum ne yazık ki. Bilgisayar oyunları ise artık bağımlı olarak tanımlayamayacağım bir seviyede oynuyorum. Bende bağımlılık yapan strateji ve simülasyon oyunları değil de bir hikâyesi olan şeyler oynuyorum. Onu da birkaç günde bir en fazla 1 saat oynuyorumdur.
Daha önce porno izlemeyi bıraktığımı ama mastürbasyon yapmaya devam ettiğimi, yani soft modda takıldığımı söylemiştim. Aslında 100 günden uzun süren bir mastürbasyonsuz dönem de olmuştu ama beklediğim kadar olumlu etki görememiştim. Bu yüzden soft moda geri dönmüştüm. Bu konudaki daha önceki mesajlarıma bakabilirsiniz.
Son birkaç gündür yine mastürbasyon yapmamaya başladım. Çünkü artık bana sıkıcı geliyor. Gerçek ilişkilere ihtiyacım var. Mastürbasyon beni tatmin etmiyor.
Fakat insanlarla ilişki peşinde koşmadan önce kendime odaklanmam, önceliği kendime vermem, kendi sorunlarımı çözmem gerekiyor. Çünkü son zamanlarda bu hayatı başkaları için değil, kendim için yaşamam gerektiğini öğrendim. Bunu öğrenmem çok uzun zaman aldı ama nihayetinde öğrendim. Kendime yaptığım en büyük iyilik porno izlemeyi bırakmak ve kendimi geliştirmek oldu. İşimden memnun değilim ama hem borçlarım azaldı hem de azıcık da olsa para biriktiriyorum. Bunun için her ay ciddi plan ve programlar oluşturuyorum. Ekonomi konusunda bilgimi de son zamanlarda iyice arttırdım.
Zor günler yaşıyorum ama geleceğe dair karamsar da değilim. Daha iyi bir işe geçeceğim, maddi durumumum daha da düzeleceği, diğer bağımlılıklarımdan da biteceği, insanlarla da daha sağlıklı ilişkiler kuracağım günlerin yakında olduğuna inanıyorum.
Uzun zamandır yoktum. Fakat bugün artık tekrar burada görünmenin zamanı geldiğini düşünüyorum.
Porno izlememeye devam ediyorum. Uzun zamandır sayacıma bakmıyordum, bugün baktım da 507. gündeymişim şu an. Porno izlemeden geçen 507 gün. Eskiden bunu hayal bile edemezdim. Ama başardım bunu.
Peki porno filmlerde gördüğüm fanteziler ve sahneler aklımdan silindi mi? Ne yazık ki hayır. Aklımda bütün canlılıklarıyla duruyorlar. Belki de silinmeleri için daha uzun süre geçmesi gerekecek. Bilemiyorum. Fakat sosyal medyada veya herhangi film/dizide tesadüfen gördüğüm fazlasıyla açık saçık bir sahne bende yeniden porno izleme isteğini tetiklemiyor.
Beni zora sokan şey iş yaşamımdaki stres ve aşırı çalışmak. Ne yazık ki bulabildiğim iş, bir akşam ve gece işi. Öğleden sonra 3'te mesai başlıyor. Fakat bitişi kesin değil. Bazen gece yarısı bitiyor. Bazen gece 2'de bitiyor. Bir keresinde 3'te bitti. Bu süre içinde çok az mola vererek çalışıyorum. Üstelik işim de çok stresli. Son günlerde yoğunluk, işin ağırlığı ve işin süresi daha da arttı. Neredeyse dayanamaz hâle geldim. İşin stresi ve zorluğu bir yana, gece çalışmak ve gündüz yatmak ayrıca bütün sosyal yaşamı da öldürüyor.
Yeni bir iş bulmadan şimdiki işimden çıkmak istemiyorum. Çünkü işsiz kaldığım ve geçen sene kendi işimi kurmaya yeltenip batırdığım dönemden kalan borçlarım hâla bitmedi. Üstelik işten ayrılır da yeni iş bulamazsam bu çok kötü olur. Kendimi farklı alanlarda geliştirip daha iyi bir işe geçmek için zaman lazım ama şu anki işim de iyice dayanılmaz oldu.
İşimin stresi nedeniyle bazen aklıma porno izleme fikri geliyor ama bu fikri hemen aklımdan kovuyorum. Fakat şekerli şeyler yemekten kendimi alamıyorum. Stresi bahane edip sağlıksız şeyler yiyorum ne yazık ki. Bilgisayar oyunları ise artık bağımlı olarak tanımlayamayacağım bir seviyede oynuyorum. Bende bağımlılık yapan strateji ve simülasyon oyunları değil de bir hikâyesi olan şeyler oynuyorum. Onu da birkaç günde bir en fazla 1 saat oynuyorumdur.
Daha önce porno izlemeyi bıraktığımı ama mastürbasyon yapmaya devam ettiğimi, yani soft modda takıldığımı söylemiştim. Aslında 100 günden uzun süren bir mastürbasyonsuz dönem de olmuştu ama beklediğim kadar olumlu etki görememiştim. Bu yüzden soft moda geri dönmüştüm. Bu konudaki daha önceki mesajlarıma bakabilirsiniz.
Son birkaç gündür yine mastürbasyon yapmamaya başladım. Çünkü artık bana sıkıcı geliyor. Gerçek ilişkilere ihtiyacım var. Mastürbasyon beni tatmin etmiyor.
Fakat insanlarla ilişki peşinde koşmadan önce kendime odaklanmam, önceliği kendime vermem, kendi sorunlarımı çözmem gerekiyor. Çünkü son zamanlarda bu hayatı başkaları için değil, kendim için yaşamam gerektiğini öğrendim. Bunu öğrenmem çok uzun zaman aldı ama nihayetinde öğrendim. Kendime yaptığım en büyük iyilik porno izlemeyi bırakmak ve kendimi geliştirmek oldu. İşimden memnun değilim ama hem borçlarım azaldı hem de azıcık da olsa para biriktiriyorum. Bunun için her ay ciddi plan ve programlar oluşturuyorum. Ekonomi konusunda bilgimi de son zamanlarda iyice arttırdım.
Zor günler yaşıyorum ama geleceğe dair karamsar da değilim. Daha iyi bir işe geçeceğim, maddi durumumum daha da düzeleceği, diğer bağımlılıklarımdan da biteceği, insanlarla da daha sağlıklı ilişkiler kuracağım günlerin yakında olduğuna inanıyorum.
Pornosuz 516. günden selamlar. Mastürbasyon ise nadiren yapıyorum. Bugün yeniden şekeri bırakmayı denemeye başlıyorum.
Moralimin nasıl olduğunu sorarsanız çok da iyi olmadığını söyleyebilirim. Nedeni ise bir önceki mesajımda belirttiğim işle ilgili sorunlar. Uzun süren işsizlikten kurtulduğum için bu işe başladığımda mutluydum. Fakat bir süre sonra işyerimin gerçek yüzünü gördüm ama çaresizlikten dolayı işten ayrılamadım. Sonuçta bir miktar birikim yapmama yarıyordu, borçlarımı ödememe yarıyordu, işsizlikteki kadar karamsar hissetmiyordum.
Fakat geçen 7 ayın ardından artık daha iyi bir iş bulmanın zamanının geldiğini düşünüyorum. Çünkü;
1) Şu anki işimin en büyük sorunlarından biri çalışma saatlerim, kâğıt üzerinde mesaim öğleden sonra başlıyor ve gece yarısına yakın bitiyor. Bu mesai saatlerine uyulsa bile bu saatler oldukça büyük bir sorun. Eşini dostunu göremiyorsun, sosyalleşemiyorsun, hayatı ıskalıyorsun. İşsizlikteki kadar asosyal bir durumdayım hâlâ.
2) İşim çok ağır ve stresli. Aslında 3 kişilik işin altından tek başıma kalkmaya çalışıyorum. Buna karşılık asgari ücretin bir tık üstünde maaş alıyorum. Benim yarım kadar çalışmayan insanlar ise benim 3 katım maaş alıyorlar. Emeğimin karşılığını alamıyorum. Evet, işsiz kalmaktan iyidir ama hakkım olmak olanı istemekten vazgeçmek için de bir neden göremiyorum.
3) Bu işe başlarken bana yalan söylendi. Aslında şirket pek çok kişiye işe alımda yalan söylüyor ve bu nedenle iş başı yapan çalışanların hatırı sayılır bir kısmı ilk günden işi bırakıyor. Ben de ilk gün bırakacaktım ama işsizliğe dönmek istememem ve çok fazla borcumun olması nedeniyle bunu yapamadım. Bana en başta mesai saatlerimle ilgili yalan söylendi. Hafta içi akşamları 22.30 ve 23.00 gibi işten çıkmam gerekiyordu ama gerçekte 01.30'da ve hatta bazen daha da geç saatlerde mesaim bitiyor. Günde 12 saat çalıştığım oluyor. Bugünlerde 14 saat çalıştığım bile oldu. İşe gidip geldiğim zamanı da eklersek günün 3'te 2'sini işim alıyor. Cumartesi günleri ise öğlen 12.00'da başlayıp akşam 18.00'da mesaimin bitmesi gerekiyordu ama gerçekte 3 ve hatta bazen 4 saat daha geç çıkıyorum. Bunların karşılığında bana fazla mesai ücreti de verilmiyor. Aşırı derecede yoruluyorum ve karşılığını alamıyorum.
Bu zorlu durumlar, bağımlılıklarla mücadeleyi de zorlaştırıyor. Sık sık sağlıklı beslenmeyi boş verip kendimi elimde abur cuburlarla buluyorum. Bazen porno izlemeyi bile düşündüğüm oluyor ama şu âna kadar buna direndim.
Birazdan güzel bir CV oluşturacağım ve artık resmen iş başvuruları yapmaya başlayacağım. İş bulma konusunda karamsar değilim, daha iyi bir iş bulacağıma inanıyorum. Gerekirse az miktardaki boş zamanımı ve maaşımın bir kısmını farklı işler için kurslara da harcamaktan çekinmem. Öte yandan yeni bir iş bulmadan mevcut yerimden ayrılacak kadar da aptal değilim.
Moralimin nasıl olduğunu sorarsanız çok da iyi olmadığını söyleyebilirim. Nedeni ise bir önceki mesajımda belirttiğim işle ilgili sorunlar. Uzun süren işsizlikten kurtulduğum için bu işe başladığımda mutluydum. Fakat bir süre sonra işyerimin gerçek yüzünü gördüm ama çaresizlikten dolayı işten ayrılamadım. Sonuçta bir miktar birikim yapmama yarıyordu, borçlarımı ödememe yarıyordu, işsizlikteki kadar karamsar hissetmiyordum.
Fakat geçen 7 ayın ardından artık daha iyi bir iş bulmanın zamanının geldiğini düşünüyorum. Çünkü;
1) Şu anki işimin en büyük sorunlarından biri çalışma saatlerim, kâğıt üzerinde mesaim öğleden sonra başlıyor ve gece yarısına yakın bitiyor. Bu mesai saatlerine uyulsa bile bu saatler oldukça büyük bir sorun. Eşini dostunu göremiyorsun, sosyalleşemiyorsun, hayatı ıskalıyorsun. İşsizlikteki kadar asosyal bir durumdayım hâlâ.
2) İşim çok ağır ve stresli. Aslında 3 kişilik işin altından tek başıma kalkmaya çalışıyorum. Buna karşılık asgari ücretin bir tık üstünde maaş alıyorum. Benim yarım kadar çalışmayan insanlar ise benim 3 katım maaş alıyorlar. Emeğimin karşılığını alamıyorum. Evet, işsiz kalmaktan iyidir ama hakkım olmak olanı istemekten vazgeçmek için de bir neden göremiyorum.
3) Bu işe başlarken bana yalan söylendi. Aslında şirket pek çok kişiye işe alımda yalan söylüyor ve bu nedenle iş başı yapan çalışanların hatırı sayılır bir kısmı ilk günden işi bırakıyor. Ben de ilk gün bırakacaktım ama işsizliğe dönmek istememem ve çok fazla borcumun olması nedeniyle bunu yapamadım. Bana en başta mesai saatlerimle ilgili yalan söylendi. Hafta içi akşamları 22.30 ve 23.00 gibi işten çıkmam gerekiyordu ama gerçekte 01.30'da ve hatta bazen daha da geç saatlerde mesaim bitiyor. Günde 12 saat çalıştığım oluyor. Bugünlerde 14 saat çalıştığım bile oldu. İşe gidip geldiğim zamanı da eklersek günün 3'te 2'sini işim alıyor. Cumartesi günleri ise öğlen 12.00'da başlayıp akşam 18.00'da mesaimin bitmesi gerekiyordu ama gerçekte 3 ve hatta bazen 4 saat daha geç çıkıyorum. Bunların karşılığında bana fazla mesai ücreti de verilmiyor. Aşırı derecede yoruluyorum ve karşılığını alamıyorum.
Bu zorlu durumlar, bağımlılıklarla mücadeleyi de zorlaştırıyor. Sık sık sağlıklı beslenmeyi boş verip kendimi elimde abur cuburlarla buluyorum. Bazen porno izlemeyi bile düşündüğüm oluyor ama şu âna kadar buna direndim.
Birazdan güzel bir CV oluşturacağım ve artık resmen iş başvuruları yapmaya başlayacağım. İş bulma konusunda karamsar değilim, daha iyi bir iş bulacağıma inanıyorum. Gerekirse az miktardaki boş zamanımı ve maaşımın bir kısmını farklı işler için kurslara da harcamaktan çekinmem. Öte yandan yeni bir iş bulmadan mevcut yerimden ayrılacak kadar da aptal değilim.
Porno izlemeden geçen 526. günden merhaba.
Forumda açtığım diğer başlıkta da belirttiğim üzere açıktan yeni bir üniversite daha okumaya başladım. İngilizce çalışmalarımda iyice vites yükselttim. Bu arada bugün havalimanlarında "Yolcu Hizmetleri Memuru" olarak çalışmak için kurs eğitimi almaya başlıyorum. Bitince sınavına girip sertifikasını alacağım. Bu da havalimanlarında çalışma hedefim için önemli bir belge olacak.
Havalimanlarında, havacılık sektöründe çalışmak istiyorum. Çünkü hem nedense hoşuma giden yerler, hem de o sektörde iş deneyiminiz olursa dünyanın her yerinde çalışabilirsiniz. Ayrıca insanların içinde olmayı seviyorum ki oralar da hep insanların yoğun olarak bulunduğu yerler. Porno izlemeyi bırakmanın bana en büyük artılarından biri, yalnızlığa ve sessizliğe kaçan bir insan olmaktan çıkıp insanların olduğu yerleri sevmeye başlamamdır.
İşsiz kaldığım yıllarda yaptığım en büyük hatalardan bir iş için yetersiz olduğumu fark ettiğimde o işe başvurmaktan kaçınıyordum ya da gereklilikleri sağlamadan, olmayacağını bilerek başvuruyordum. O gereklilikleri sağlamak için çalışmıyor, bu iş bana olmaz diyordum. Kendime güvenmiyordum. Şimdiyse öyle yapmıyorum. Yapmak istediğim bir iş var ve o iş için bir belge almam mı gerekiyor? Hemen eğitimine giriyorum. Kendime güveniyorum.
Şu an sevmediğim bir işte çalışıyorum ama zaten bu işe girerken burada kalıcı olmayı da hedeflememiştim. Burayı daha iyi bir iş bulana kadar ya da yurtdışına çıkana kadar bir sıçrama tahtası olarak kullanma niyetindeydim. Daha iyi bir iş bulana kadar burada para kazanacak, borçlarımı ödeyecek ve daha iyi işler için gerekli eğitimleri alacaktım. Şu an yaptığım şey tam olarak bu. Her şeyin çok yakında çok güzel olacağına inanıyorum.
Eski çekingenliğim pek kalmadı, kendime güvenim arttı, zihnim daha berrak. Kendime olan sevgim de arttı. İyi ki porno izlemeyi bırakmışım. Şeker bağımlılığından da aynı şekilde kurtulacağım.
Forumda açtığım diğer başlıkta da belirttiğim üzere açıktan yeni bir üniversite daha okumaya başladım. İngilizce çalışmalarımda iyice vites yükselttim. Bu arada bugün havalimanlarında "Yolcu Hizmetleri Memuru" olarak çalışmak için kurs eğitimi almaya başlıyorum. Bitince sınavına girip sertifikasını alacağım. Bu da havalimanlarında çalışma hedefim için önemli bir belge olacak.
Havalimanlarında, havacılık sektöründe çalışmak istiyorum. Çünkü hem nedense hoşuma giden yerler, hem de o sektörde iş deneyiminiz olursa dünyanın her yerinde çalışabilirsiniz. Ayrıca insanların içinde olmayı seviyorum ki oralar da hep insanların yoğun olarak bulunduğu yerler. Porno izlemeyi bırakmanın bana en büyük artılarından biri, yalnızlığa ve sessizliğe kaçan bir insan olmaktan çıkıp insanların olduğu yerleri sevmeye başlamamdır.
İşsiz kaldığım yıllarda yaptığım en büyük hatalardan bir iş için yetersiz olduğumu fark ettiğimde o işe başvurmaktan kaçınıyordum ya da gereklilikleri sağlamadan, olmayacağını bilerek başvuruyordum. O gereklilikleri sağlamak için çalışmıyor, bu iş bana olmaz diyordum. Kendime güvenmiyordum. Şimdiyse öyle yapmıyorum. Yapmak istediğim bir iş var ve o iş için bir belge almam mı gerekiyor? Hemen eğitimine giriyorum. Kendime güveniyorum.
Şu an sevmediğim bir işte çalışıyorum ama zaten bu işe girerken burada kalıcı olmayı da hedeflememiştim. Burayı daha iyi bir iş bulana kadar ya da yurtdışına çıkana kadar bir sıçrama tahtası olarak kullanma niyetindeydim. Daha iyi bir iş bulana kadar burada para kazanacak, borçlarımı ödeyecek ve daha iyi işler için gerekli eğitimleri alacaktım. Şu an yaptığım şey tam olarak bu. Her şeyin çok yakında çok güzel olacağına inanıyorum.
Eski çekingenliğim pek kalmadı, kendime güvenim arttı, zihnim daha berrak. Kendime olan sevgim de arttı. İyi ki porno izlemeyi bırakmışım. Şeker bağımlılığından da aynı şekilde kurtulacağım.
