Porno izlemediğim 654. gün
Mastürbasyon yapmadığım 7. gün

Hiç mastürbasyon yapmadan 1 haftayı dolduruyorum. Kendimi daha enerjik hissetmek gibi bir durum henüz hissetmiyorum. Sadece biraz daha özgüvenli hissediyorum. Bunun dışında kendimde henüz bir farklılık hissetmiyorum ama çevredeki kadınlarda farklılık hissediyorum. Sokakta gezinirken, otobüse binerken oradaki kadınların kaçamak bakışlarını fark ediyorum. İş yerimdeki kadınlar da bana karşı daha konuşkanlar.

Fakat benim asıl görmek istediğim bu değil. Asıl görmek istediğim şey kendi gelişimim.

Bugünü kendime ayırdım. Mesaimin olmadığı sabah ve öğle saatlerini gezip tozmakla değerlendirdim. Birazdan da işe gideceğim. Bildiğiniz üzere öğleden sonra ve akşamları çalışmaktayım.

Tabii gezip tozmak derken şeker konusundaki sayacı bir daha sıfırladım. Dışarıda öğle yemeğini fazla kaçırdım. Üstüne bir de tatlı ikram edilince kendimi tutamadım. Şu an mide fesadı geçiriyor olabilirim. Neyse, bu seferlik kendimi ödüllendirmek yalanına inanacağım ve moral bozmayacağım.

Porno izlemediğim 658. gün
Mastürbasyon yapmadığım 11. gün
Şeker yemediğim 4. gün

Son birkaç gün epey zorlayıcı geçti. Canım durmaksızın şeker istedi. Bu isteğe direndim ama bunun için aralıklı orucu durdurmak zorunda kaldım. Şeker ilavesiz yiyecekleri tıka basa yedim. En azından şekerden uzak durmayı başardım.

Mastürbasyon yapmamak ise epey zorlamaya başladı. Instagram'ın bu süreci kötü etkilediğini anlayınca bugün Instagram hesabımı dondurdum.

Porno izlemediğim 663. gün
Mastürbasyon yapmadığım 15. gün
Şekerden uzak durduğum 8. gün

Mastürbasyonsuz iki haftayı ve şekersiz bir haftayı geride bırakmış bulunuyorum. Aralıklı oruca bir türlü düzenli olarak başlayamadım ama en azından şekeri bünyeme sokmamayı ve mastürbasyon yapmamayı başardım.

Nasıl hissettiğimi sorarsanız "bomba" gibiyim diyebilirim. Arada bir modum düşse de genel olarak iyi hissediyorum. Hatta sık sık enerji ve neşe patlamaları yaşıyorum ki tam olarak şu anda da öyle bir durumdayım.

Bu durumumda sadece olumsuz bağımlılıklardan uzak durmak değil, başka şeyler de etkili. Bunlardan birincisi bir şeyleri başarabilmek. Mesela her gün iş yerimde türlü çeşit sorunun ve stresli durumun üstesinden geldikten bir süre sonra iyi hissetmeye başlıyorum. Bir başka şey de İngilizce eğitimimde gerçekten ilerleme kaydediyor olmam. Bir şeyler için çabalamak, zorluklarla karşılaşmak ve o zorlukların üstesinden gelmek de gerçekten iyi hissettiriyor.

Tabii başka olumlu şeyler de var. Hayatımdaki gereksiz ağırlıkları atmak da iyi geldi. İş dışımdaki zamanımın en azından bir kısmı başka koşturmalara ayırmaktan vazgeçip kendime ayırmam da iyi oldu. Rahatlamış hissettim.

Zorlukların üstesinden gelmek derken sadece İngilizce öğrenmek veya işleri halletmekten söz etmiyorum. Bağımlılıklarıma geri dönmeye direndikçe, başta kriz gelse bile o krizi atlatınca çok iyi hissediyorum. İradem güçleniyor gibi hissediyorum. Evde misafirler vardı ve eve bol bol tatlı girdi ama yemeye tenezzül etmedim. Bazen boş zamanımda film (porno değil, normal film) izlerken filmde açık bir sahne görebiliyorum ama çok da umursamıyorum. Buna dayanmak için ekstra bir çaba bile sarf etmiyorum.

Geçtiğimiz günlerde bu forumda kendimize söylediğimiz yalanlar hakkında bir başlık açmıştım. Bu yalanları bir ders gibi çalışıyorum ve karşıma çıkar çıkmaz onları yenilgiye uğratıyorum.

Porno izlemediğim 666. gün
Mastürbasyon yapmadığım 19. gün
Şekersiz 11. gün

İlginç şeyler oluyor. Dün tesadüfen kendi sesimi dinleme fırsatım oldu. Normalde kendi sesini dinlemeye tahammül edemeyenlerdenim. Bu sefer kendi sesimi duyunca şaşırdım. "Bu ses benim mi" dedim. Nofap yapan bazı insanlardan "sesim derinleşti, değişti, güçlendi, kalınlaştı, iyileşti" ve benzeri şeyleri okumuştum ama hiç inanmamıştım. "O kadar da değildir" diyordum.

Aslında burada bir şeyi yanlış anlıyormuşum. Ses tamamen değişmiyor. Sesinizi duyan tanıdıklarınız onun sizin sesiniz olduğunu anlıyor. Buradaki asıl değişim sesimin daha özgüvenli çıkması. Normalde sesim bana hep çocuk sesi gibi gelir, konuşurken bazen çatallaşırdı. Şimdiyse daha tok, sürekli ve güçlü çıkıyor.

Şunu da sormakta haklısınız: Daha önce de 100 günden uzun süre mastürbasyonu bırakmıştın, o zaman niye bu etkileri görmedin? Burada asıl mesele porno ve mastürbasyon bağımlılığından kurtulmanın tek başına yetmediği, bunun tek başına bir sihirli değnek olmadığı. Bu sorunu çözüp hayatınızdaki diğer sorunları çözemediğinizde aslında çok da büyük bir fayda görülmüyor. O zaman şeker bağımlılığından, oyun bağımlılığından vs. kurtulma konusunda hiçbir ilerleme kaydedememiştim. İşsizlik ve onunla bağlantılı olumsuz durumlarım devam ediyordu. Hâlâ çok karamsar bir durumdaydım. Nofap'ın etkisi bu nedenle o zamanlar sınırlı olmuştu. Tamamen etkisiz diyemeyiz elbette. Bugünkü duruma gelmemde o zamanki mücadelemin önemli katkısı da var. O zamanlarki çabam beni hiç güçlendirmedi değil. O dönem olmasaydı muhtemelen daha sonraki dönemlerdeki zorluklar (ne oldukları bu günlükte görülebilir) karşısında da pes edecektim ve bu noktaya gelemeyecektim.

İş yerimdeki çoğu insan bana daha saygılı davranıyor. Özellikle kadınlar benimle göz teması daha çok kuruyorlar. Bazen onları bana bakarken yakalıyorum. Hatta konuşurken koluma, omzuma dokunmak gibi fiziksel temas kurmaya kalkıştıkları bile oluyor.

Bu arada ilk ciddi krizimi bu sabah atlattım. Yine de PMO isteğimi yendim. Aralıklı oruca henüz başlayamadım ama çok dert etmiyorum. Hazır olduğumda aralıklı oruç ve spora başlayacağım. Şimdilik şekersiz yaşama alışmaya devam ediyorum. Her şeyi bir anda yapıp geri tepmesini istemiyorum. (Bunu daha önce yaşamıştım)

Daha önce buraya yazdım mı hatırlamıyorum ama insanlar bana şekerli şeyler ikram etmemeleri gerektiğini nihayet anladılar. Bazen iş yerimde veya evde tatlı bir şeyler yiyorlar. Artık bana "sen de yer misin" diye sormuyorlar. Hatta iş yerimde bir tane çocuk vardı, ikram etmekle kalmaz, epey de ısrar ederdi. (Neden bu ısrarı yaparlar hiç anlamam) Nihayet o da bunun iyi değil, kötü bir davranış olduğunu anladı.

Porno izlemediğim 670. gün
Mastürbasyon yapmadığım 23. gün
Şekersiz 16. gün

Artık evde duramıyorum, sürekli dışarı çıkma isteği geliyor. Eskiden insanlardan kaçardım, kimseyle denk gelmemeye çalışırdım. Denk gelirsem de sıkılırdım ve hiç sohbet etmezdim. Şimdiyse tam tersi oldu. Birileriyle denk gelirim umuduyla sürekli dışarı çıkıyorum. İnsanlar konuşma isteği hissediyorum. Üstelik eskisine göre çok daha konuşkanım. Özellikle de kadınlarla konuşmak konusunda fazlasıyla istekliyim. Belli ki hormonlarım cinsellik istiyor ve mastürbasyon ile pornoyu dışarıda bıraktığım için bedenim gerçek cinsellik için fırsatlar arıyor.

Hayat kesinlikle evin dışında. Bugün bunu bir kez daha anladım. Bir Pazar günü olması nedeniyle şehrin kalabalık bir caddesinde uzun bir yürüyüş yaptım. Akşama doğru da ailemle bir restoranda buluştuk ve birlikte yemek yedik. Caddedeki bütün mekânlar tıka basa doluydu. Caddenin kendisinde de insanlar doluydu. Kadını, erkeği, genci, yaşlısı, herkes mümkün olduğunca süslenmiş ve gezmeye çıkmıştı.

İnsanlar evlerinden çıkıyorlar, yaşamlarını sürüyorlar, geziyorlar, sosyalleşiyorlar. Bizim gibi bağımlılar ise ev sınırları içinde hayatı ıskalıyor. Bugün bunu bir kez daha gördüm. Yıllarca evden dışarı adım atmayıp yıllarımı bilgisayar oyunları, diziler, filmler, porno ve tıkınmaya harcadığım için bir kez daha üzüldüm.

Birlikte dışarı çıkacağınız hiç kimse yoksa yalnız çıkın. Kafelerde, restoranlarda, sinemalarda vb. oturup para harcamanıza gerek yok. Parkta oturun. Burada bile insan bir şekilde sosyalleşebiliyor. Şehrin kalabalık caddelerinde boş bir bank bulup oturdum. 15 dakika oturdum. Her birkaç dakikada bir başka bir kişi "boş mu oturabilir miyim" diyerek benden izin istedi ve yanıma oturdu. Tanımadığım insanlarla sohbet ettim.

Ama geçmiş değiştirilemez, gelecek ise bizim elimizde. EVDEN DIŞARI ÇIK!!!

Hayatımda ilk defa tatil planları yapıyorum. Ramazan Bayramında daha önce hiç gitmediğim bir şehre gitmeyi, gezip görmeyi, insanlarıyla sohbet etmeyi, yemeklerini tatmayı istiyorum. Hatta bütçem ve koşulları uygun olursa bunu bir tura katılarak mı yapsam diyorum. Böylece kafilenin içinde de birileriyle sohbet etmiş ve tanışmış olurum.

İşimden daha önce memnun değildim ama iyi kötü kabullendim (elbette yurt dışına gitme fikrinden vazgeçmedim). Çünkü iyi kötü bir sistem oturdu. Aslında işimle ilgili sevmediğim başlıca şey akşamları çalıştığım için sosyal hayatımı azaltması. Fakat sabahları boş olan zamanımı bu konuda nasıl değerlendireceğimi düşünmeye başladım. İlla ki bir yolu vardır.

Bağımlılıklardan ve kaygılardan kurtulmak ne güzel bir hismiş. Resmen yeniden yaşadığımı hissediyorum.

Hiç mi kötü hissetmiyorum? Tabii ki bazen o da oluyor. Ama zaten hayat böyle bir şey. Bazen tatlı, bazen de acıdır.

Porno izlemediğim 671. gün
Mastürbasyon yapmadığım 24. gün
Şekersiz 16. gün

Bugün üzerimde huzursuzluk ve tedirginlik var. Bazen oluyor böyle. Sabahları da bazen fap isteği kriz yaşamıyor değilim.

Tabii ki iyi şeyler de var. Aralıklı açlığa nihayet yeniden başlayabildim. Bu arada bu sabah da biraz yürüyüş yaptım. Dün sözünü ettiğim üzere sürekli dışarı çıkma isteği hissediyorum. Daha çok sosyalleşmek istiyorum.

İki haftadan uzun bir süredir şeker yemiyorum ama yemeği bol yiyordum. (Bu da yakında değişecek) Buna rağmen birazcık kilo vermişim sanki. Bana uyan pantolonlarım birazcık bol geliyor ve dar gelen bir pantolonum da üzerime tam uydu.

Porno izlemediğim 672. gün
Mastürbasyon yapmadığım 25. gün
Şekersiz 17. gün

Kahve içmeyi bir süreliğine de olsa bırakmaya karar verdim. Çünkü çok büyük uyku sorunu yaşıyorum. 3 gündür geceleri düzgün uyuyamıyorum. Uyku gelmeyince de süreci bozma isteği de geliyor.

Gece uykum kaçtığı sırada bu foruma girdim, günlüğümü baştan sona okudum. İyi ki bu günlüğü tutmuşum. İlk günden bugüne kendimde olan gelişimi görmüş oldum.

Aralıklı açlığın ikinci günündeyim. Zaman zaman açlık krizleri gelse de dayanabiliyorum.

Bu sabah da kendimi dışarı attım. Evden dışarı çıkıp biraz yürüyüş yaptım.

Porno izlemediğim 674. gün
Mastürbasyon yapmadığım 26. gün
Şekersiz 19. gün

Çok stresli ve sinir bozucu bir gündü. Başta iyi başladı aslında. Kahve içmeye ara vermem işe yaradı. Sabah bol bol uyudum. Uykumu almış bir şekilde güne başladım nihayet.

İş yerinde ise stresli ve bunaltıcı bir gündü. Kendi işimin yoğunluğuyla uğraşırken bir de başka birinin yapması gereken işe odaklanamadım. Başkasının işi yüzünden de müdürümden fırça yedim. Kendi sorumluluğumda olan bir konudan dolayı fırça yesem üzülmem ama başkasının işi yüzünden böyle haksızlığa uğrayınca sinir oluyorum. Üstüne bir de yarın işe bir saat erken gitmemi istedi. Benimle konuşacakmış. Ne konuşacaksa artık. En fazla 10 dakikalık bir konuşma için de 1 saatimden olacağım. Benimle iş yerindeki sistemi konuşacakmış. Muhtemelen başkalarının işini de resmen bana devredecek, daha da ezileceğim.

Kemal Sunal'ın Şark Bülbülü filmindeki Mazlum gibiyim. Oruç tutarken açlık ve susuzluk başına vuran, evde eşiyle kavga eden, maddi sorunları yüzünden morali bozulan ve benzeri herkes acısını benden çıkarmaya çalışıyor.

Şeytan diyor ki bas istifayı kurtul.

Porno izlemediğim 677. gün
Mastürbasyon yapmadığım 30. gün
Şekersiz 23. gün

Hiç mastürbasyon yapmadığım bir ayın sonuna gelmiş bulunuyorum. Dün akşam şeker krizini zor atlattım. Tatlı bir şeyler yemek için kendime bin türlü yalan söyledim ama nihayetinde yememeyi başardım. Şekeri bıraktığım şu üç haftadır deli gibi yemek yiyorum. Aşırı yiyordum. Birkaç saat içinde açlık hissediyordum. Bu durum beni rahatsız ediyordu. Dün akşam da yemeği fazla kaçırdım. Sanırım mastürbasyon, porno ve şekerden alamadığım dopamini tıkınmaktan almaya çalışıyordum.

Ama dün akşamki yemeğin sonunda dayanmaya ve aralıklı açlığa geri dönmeye karar verdim. Ve bugün bunu başardım da. Hatta bunu olması gerekenden fazla yaptım, 21 saat aç kaldım. Ama bu kez de gece uykum kaçtı. Bu kez deli gibi mastürbasyon isteği geldi. Bunu yapmak için de kendime bir sürü yalan söyledim. Resmen direkten döndüm. Telefonda oyun vb. şeylerle biraz oyalanarak atlattım. Sonra uykum gelince yatıp öğlene doğru uyandım.

Öğleden sonra dışarı çıktım. Bir kafede oturdum, bir kahve içip kitap okudum. Pazar günümü böyle değerlendirdim. Bunu evde de yapmak mümkün ama ben dışarıda insanların içine karışmayı tercih ettim.

Bu arada Ramazan Bayramı'nda tatil için karar verdim, bir tura katılarak farklı bir yeri gezmeye karar verdim. Tek başıma bunu yapmaktansa turu tercih etmemin nedeni sadece daha uygun fiyatı, profesyonel rehberlerden faydalanmak istemek değil. Bir başka amacım da tur kafilesiyle gidersem insanlarla sosyalleşecek, yeni insanlarla tanışacak olmam.

Selamlar.

Bu benim bu foruma yazdığım son mesaj olacak. Endişelenmeyin, bu bir pes ediş değil, hatta tam tersi. Porno izlemeye yeniden başlamadım. Bağımlılıklarla mücadelede de pes etmedim. Fakat artık bu forumda bulunmam gerekmiyor.

Pornodan, bilgisayar oyunlarından, sağlıksız yiyeceklerden ve benzeri bağımlılık yapan şeylerden kurtulmaya karar vermek iyi bir şey. Bu tür şeylerden uzak durmak iyi bir şey. Bir günlük tutmak, burada insanlarla fikir alışveriş yapmak da öyle.

Fakat bir sonraki aşama bu limandan da uçmak ve gerçek hayatın içine girmek. Bunun için artık hazırım. Artık bağımlılıklar hakkında daha fazla konuşmaya ihtiyacım yok. Bağımlılıklardan kurtulmak iyi ama bağımlılık yapan şeyleri bırakmanın en son adımı onu tamamen geçmişte bırakmaktır. Bu benim kişisel fikrim. Bu nedenle üzerine okumayı ve yazmayı bırakıyorum.

Zamanımı işimde çalışarak, gezerek, eğlenerek, kendimi farklı konularda geliştirerek, insanların arasına karışarak, hayatın bütün güzelliklerini ve zorluklarını yaşayarak ve belki de âşık olarak geçirmek istiyorum. İşimde iyi gidiyorum. Hatta gelecekte bir terfi olasılığı da doğdu. Maddi durumum iyileşti. Sosyal anksiyetemi yendim. İngilizcemi geliştiriyorum. Gezeceğim yerlerin listesini çıkarmaya başladım. Hayata dair bir çok plan yaptım ve şimdiden uygulamaya başladım. Sağlıklı beslenmeye ve yaşamaya çalışıyorum.

Sorunlarımızdan kurtulmak için buradayız. Sadece yardım görmek için değil, yardım etmek için de burada bulunan insanlar var. Bu forumdan çok faydalandım. Aynı zamanda elimden gelen katkıyı da yaptım. Aynı fikirde olduğum insanlar da var olmadığım da. Hatta benim de zaman zaman fikirlerim değişti. Bu forumun bir yerinde söylediğim bir şeyin başka bir zamanda forumun başka bir yerinde tersini de söylemişimdir. Nofap bir sihirli değnek değil. Asıl önemli olan hayatı yaşamaya karar vermek. Bu forumda başarılı ve mutlu olduğunu yazan insanları da görüyorum, dertli ve kederli olanları da. Hepsine de yaşamlarında başarı ve mutluluk diliyorum. Ne bu foruma daha fazla verebileceğim bir şey, ne de bu forumdan daha fazla alabileceğim bir şey kaldı.

Sağlıcakla kalın.

Merhaba

Aylar önceki mesajımda forumdan ayrıldığımı yazmıştım. Peki ne oldu geri döndüm?

Ne yazık ki işler umduğum gibi gitmedi. Hatta epey kötüye gitti, bu sabaha karşı 2 yıldan uzun süren porno izlememe sürecim çöpe gitti. Şu birkaç ayda neler olduğunu size anlatayım.

Başta her şey çok iyi gidiyordu. İnsanlarla iletişimim iyice güçlenmişti, kendimi geliştirmeye devam ediyordum. Hatta Mayıs ayına geldiğimde cesur kararlar vermeye başlamıştım. Ve nefret ettiğim işimden kurtulmak, sevdiğim alanda bir işe girmek için çok cesur bir karar verdim. İstanbul'a gidip havacılık sektöründe bir meslek eğitimi alacaktım bir hafta. Bunun sonunda alacağım sertifika da bana bu alanda çalışmak isteyen diğer insanlar karşısında çok ciddi avantaj kazandıracaktı. Maliyeti çok büyüktü ama buna değerdi. Sevdiğim işi yapıyor olacaktım, iki kat daha yüksek bir maaş alacaktım, toplumda iyi kötü bir statüsü olan bir iş yapacaktım, nefret ettiğim iş yerimden de kurtulacaktım. İş yerimden nefret ediyordum çünkü tek sorun maaşının düşük olması değil. Çalışma saatleri yüzünden asosyal yaşıyordum, tek başıma 3 kişilik iş yapıyordum, ulaşım sıkıntısı çekiyordum, değer görmüyordum, sağlığım da kötü etkilenmeye başlamıştı.

Bu sırada romantik hayatımda da nihayet bir şeyler gelişiyordu. İş yerimde tanıdığım bir kızla iletişimim oldukça ilerlemişti. Kız gerçekten çok ama çok iyi bir insan. En son uzun yıllar önce birine karşı bu duyguları hissetmiştim.

Temmuz ayının ilk haftasında İstanbul'a geldim. Eğitimi başarıyla tamamladım, sınavı geçtim ve sertifikayı da aldım. Şehrime geri döndüm ve işime kaldığım yerden devam ettim. Bir yandan havacılık sektöründe ilgili yerlere başvurular yapıyordum bir yandan da hoşlandığım kızla olan ilişkimi ilerletiyordum. İyi arkadaş olmuştuk ama kendisi için daha fazlasını hissettiğimi söyleme fırsatım olmasa da o bunu anlamıştı.

Geçen ayın ortasını geçtiğimde özgüvenim ve cesaretim patlama yapmıştı. Çünkü 2 yıldan uzun bir süredir hiç porno izlememiş, yaklaşık bir buçuk ay hiç mastürbasyon yapmamış, haftalardır bilgisayar oyunu da oynamamıştım. Yan bağımlılıklarımla mücadelem çok iyi gidiyordu. Diğer yandan eğitimi de başarıyla tamamlayarak kariyer hedeflerimde önemli bir adım atmıştım. Hoşlandığım kızı da yüz yüze bir görüşme için kahve içmeye davet etmeye, duygularımı açmaya hazırdım. Bana gösterdiği bütün işaretler onun da benden hoşlandığı yönündeydi.

Her şey harika görünüyor. Ters giden ne olabilir ki? Okumaya devam edin.

Çalıştığım şirket bir karar vermemi istiyordu. Ya havacılık sektöründen vazgeçecektim ve şirketim de benim yerime eleman aramaktan vazgeçecekti. Ya da bu şirketten gitme kararımı kesinleştirecektim. Gitmeye karar verip de gidemezsem de burada kaldığımda bana çok da iyi muamele edilmeyeceği de üstü kapalı söylendi. Bu şirketten o kadar nefret ediyordum ki başka bir iş bulamama pahasına olsa bile işten çıkmaya karar verdim. Ayın son günü işten ayrılacağımı ilan ettim. Bu cepte dursun.

Hoşlandığım kızı bir buluşmak istediğimi. O da benimle buluşamamaktan rahatsız olduğunu, bunu en kısa sürede yapmak istediğini söyledi. İş saatleri yüzünden sadece Pazar günleri müsaittim. Ben de Pazar günü aradım ama şehir dışında olduğunu söyledi. Bir sonraki hafta şansımı denedim dedim.

Bu arada nefret ettiğim işimde de harikalar yaratıyordum ama değerim bilinmiyordu işte. Bir ara şirket bana bazı koşulların düzeltileceğini söyleyince kalsam mı diye düşünmedim değil. Çünkü hem iş başvurularıma yanıt alamıyordum hem de hoşlandığım kız da zaten buradaydı. Şikayetçi olduğum konular da düzeltilirse neden kalmayayım diyordum. Ama bir şeylerin düzeltileceği vaatlerinin yalan olduğu çok kısa sürede ortaya çıktı. Ben de ayrılma kararımdan vazgeçmedim.

İşten ayrılacağım gün iyice yaklaşıyordu. Benim de üstümdeki stres artmaya başladı. Mastürbasyon yapmaya ve bilgisayar oyunları oynamaya yeniden başlamıştım. Neden mi stresim artıyordu? İşler beklediğim gibi gitmemiş iş başvurularım bırakın reddedilmeyi hiçbir şekilde yanıt bile gelmemişti. İlle de eğitimini aldığım havacılık sektörü olsun demekten çoktan vazgeçmiştim. Daha önce beğenmediğim işlere bile bir süre beni idare etsin diye başvurmaya başlamıştım. Ama yok. En berbat işyeri bile başvurulara dönüş yapmıyordu.

Bu sırada yakın çevrem de bana baskı yapıyor. Daha iyi bir iş bulmadan işimden ayrılmamam için bastırıyordu. Benim iyiliğimi düşündüklerini biliyorum. Ancak işsiz kalmak bile bana o şirkette kalmaktan daha cazip geliyordu. Şimdi zamanı geri sarmam mümkün olsa işte kalır mıydım? Hayır. Hatta daha da erken ayrılırdım. O kadar nefret ediyorum.

Hoşlandığım kıza ise buluşma teklifimi bir sonraki ise tekrar yaptım. Bu hafta da şehir dışına gitmek zorunda kaldığını söyleyip özür diledi. Ben de kendimi geri çekmeye karar verdim. Bir süre arayıp sormamaya, gerekirse onun bana dönmesini beklemeye karar verdim. Kız yalan söylemiyor, gerçekten de şehir dışında işi oluyordu. Yine de aynı teklifi 3. kez yapamam. Biraz da onun çaba göstermesi gerekiyor. Yani bu iş biraz duraklamaya girdi.

Ay sonu geldi ve işimden ayrıldım. Yeni bir iş de bulamadım. Hâlâ arıyorum. Hoşlandığım kızla ilişki durakladı. Üstümdeki stres iyice arttı. Önce Instagram'da açık saçık resimlere daha çok bakmaya başladım. Gerisi çorap söküğü gibi geldi ve 800 günden uzun bir süre sonra ilk kez porno izlemiş oldum.

İzlediğime değdi mi peki? Mutlu muyum? Hayır değmedi ve kesinlikle mutlu değilim. Bugün her şeye yeniden başladım. İki yıl öncesindeki gibi işsizim, porno izlememe sürecime en baştan yeniden başladım. Ama tamamen başa sardığımı düşünmüyorum. Çünkü eskisine göre daha fazla özgüvenim ve cesaretim var. Eskisi gibi umutsuz değilim. Eskisine göre daha geniş bir çevrem var. Hoşlandığım kızla ilişkim de tamamen kopmadı. Sadece zor bir dönemden geçiyorum. Bu dönemi en az hasarla atlatmaya çalışacağım. Evet, bu sabah porno izledim ama bunun tek bir kerelik bir şey olduğunu garanti altına almaya çalışacağım. Bu kez hem pornodan hem de mastürbasyon aynı anda uzak duracağım. Önümüzdeki günlerdeki krizleri atlatacağım. İş bulacağım. Şu veya bu şekilde iş bulacağım.

Bu iki yılda en çok yaptığım hataları bir gözden geçirelim.

1) Sosyal medyada açık saçık resimlere bakmak hemen etkilemeyebilir. Hatta "iradem güçlenmiş, etkilenmiyorum, sürecimi bozmuyorum" diyebilirsiniz. Ama gerçekte uzun vadede etkiliyor. Ben buna dikkat etmeliydim.
2) Bir süre neverfap yapmak iyi hissettiriyor ama bir süre sonra bunun yerine gerçek cinsel ilişkinin konulması gerekiyor. Aksi takdirde süreç gittikçe zorlaşıyor ve bozuluyor. Çünkü aylarca ve hatta daha uzun bir süre hem hiçbir şekilde cinsel yaşamın olmaması hem de mastürbasyon yapmamak ciddi bir sorun oluyor. Evlilikle mi olur yoksa bir kız arkadaşla mı bilmem ama neverfap sürecinde bir süre ilerledikten sonra gerçek ve sağlıklı bir cinsel yaşam başlamalı. (Ama para karşılığı olanını tercih etmeyelim, o mastürbasyondan kötü bence) Bende eksik olan buydu. Hem işim hem de diğer çeşitli nedenlerden dolayı asosyal bir yaşamım oldu. Resmen keşiş gibi yaşadım. Bu da sürecimi çok kötü etkiledi. Bu hataya bir daha düşmeyeceğim.
3) Yeterince sağlıklı beslenmedim, spor yapmadım, stresten uzak durmadım. Bunlar da hep işim yüzümdendi. Şimdiki aklım olsa bir buçuk yıl önce bu işe girmez, biraz daha aramaya devam ederdim.

2. GÜN

Evet, normalde 2. gün olmaması lazımdı ama bildiğiniz üzere chaser etkisi diye bir şey var. Ben de bunu bir türlü atlatamamıştım. En son dün akşamdan sonra yeniden uyanışa geçtim. 24 saati tamamladım ve 2. güne girdim. 4 farklı bağımlılığa karşı tek bir sayaç kurdum bu kez. Ayrı ayrı mücadele etmeyeceğim. Porno, mastürbasyon, sağlığa zararlı yiyecekler ve bilgisayar oyunları. 24 saati dördünden de uzak geçirmeyi başladım.

En başa sarmış olsam da bu 2 yılda elde ettiğim kazanımlar boşa gitmemiş. Bu harika. Özgüvenim oldukça iyi durumda. Eskisi kadar çekingen değilim. Ama eğer chaser etkisinden çıkamaz ve haftalarca porno ve mastürsbasyona devam etseydim 2 senede elde ettiğim bütün gelişim tamamen yok olabilirdi. Aslında geliştiğim tek konu özgüven değil. İlk fırsatta diğer gelişimlerimden de bahsedeceğim.

Daha önce bahsettiğim gibi zor bir dönemden geçiyorum. Ama iş konusunda dün bir umut ışığı belirdi. Biraz zaman alacak ama istediğim işe girebileceğim gibi görünüyor. Tabii bu dönemde geçici bir işim de olsa fena olmazdı.

Hoşlandığım kıza gelince. Bugün onunla kısa bir telefon konuşması yaptım. Güzeldi. Fakat onun işlerinin yoğunluğu nedeniyle bunu pek uzun yapamıyoruz. Onu da anlıyorum, ne kadar büyük sorunlar yaşadığını çok iyi biliyorum. Ona yardımcı olmak isterim ama kendime yardım etmeden bunu yapmam mümkün değil. Onun için önce hayalimdeki işi almam gerekiyor.

Bu arada geçtiğimiz haftalarda İngilizcem çok ciddi bir ilerleme gösterdi. Hem daha çok İngilizce öğrendim hem de son 2 yılda artmış olan özgüvenim sayesinde İngilizce konuşurkenki çekingenliğimi yenmeye başladım. Bu da dil öğrenme sürecimi daha da hızlandırdı. Bu da moralime olumlu bir etkide bulundu.

Gün içlerinde bazen çok stresli ve morali bozuk hissettiğim oluyor. Ama bir şekilde tekrar ayağa kalkıyorum.

Başa sarmış durumdayım. Ne yazık ki işler hiç de umduğum gibi gitmedi. 2 yıldan uzun bir sürenin ardından porno bağımlılığında, oyun bağımlılığında ve şeker bağımlılığında en başa döndüm.

Ne yazık ki istediğim işe giremedim. Hâlâ çabalıyorum ama birkaç mülakattan sonra istediğim sonucu elde edemedim. Başvurulara devam ediyorum. Ciddi maddi problemler yaşıyorum, geçinemiyorum, sosyal hayatım gelişmiyor, çaresizce evde oturuyorum.

Aslında en büyük sorun işsizlik. İşiniz yoksa maddi sorunlar yaşıyorsunuz, işiniz yoksa sosyal sorunlar yaşıyorsunuz, işiniz yoksa geleceğe karamsar bakıyorsunuz, işiniz yoksa yakın çevrenizle bile sorunlar yaşıyorsunuz, size iş konusunda yardım edeceğini söyleyen insanların boş vaatleriyle umutlanıp sonrasında da hayal kırıklığı yaşıyorsunuz. Hatta düşene bir tekme de sen vur misali yakınınızdaki bazı insanlar bile sizin durumunuzdan faydalanmaya çalışıyor. Ama bu başka bir konu. İşiniz yoksa bağımlılıklarınızdan kurtulmanız da zorlaşıyor, işiniz yoksa hem ruh sağlığınız hem de beden sağlığınız daha da kötüye gidiyor.

Neredeyse her gün abur cubur yiyorum. Her gün birkaç kez porno izliyorum. Her gün birkaç saat bilgisayar oyunları oynuyorum. Eskiden çok sevdiğim yürüyüş yapmak, kitap okumak, insanlarla sohbet etmek, hikâye yazmak, yabancı dil öğrenmek gibi şeylerden birazcık bile keyif almadığım için bunları yapamıyorum. Boş zamanıma rağmen genellikle aksatarak yapıyorum.

Tek olumlu şey, İngilizcemin bir tık ilerlemiş olması. Aksatarak çalışmama rağmen biraz gelişme var.

Çok umutlu olduğum bir iş için farklı bir şehre gidip sınavlara girdim, mülakatlara katıldım ve işe alınmadığımda bunun için bir sürü boşa masraf etmiş oldum.

Düzgün bir işi geçin en kötü iş için bile inanılmaz bir mücadele gerekiyor. Öyle işyerleri gördüm ki önce dünyanın en kalifiye elemanını arıyorlar. Sınavlara, mülakatlara sokuyorlar, belgeler istiyorlar, referanslar soruyorlar. Bütün bunları geçmeyi başarırsanız da sizi aşırı uzun mesai saatleri, hakkınızın yenilmesi, mobbing ve minnacık bir maaş bekliyor.

Umudumu tamamen kaybetmiş değilim. Hatta yeniden ayağa kalkabilmek için buraya yazıyorum. İş konusunda çabalıyorum. Hayatımdaki sorunlar konusunda çabalıyorum. Ve hepsinden önemlisi bağımlılıklarıma karşı hâlâ mücadele ediyorum. Bu yüzden buradayım.

Hocam,şuana kadar ki tüm günlükleri okudum bu forumda açıkçası en taktir ettiğim günlük sizinkisiydi.bunca etkiye karşı her defasında tepki gösterip mücadele edip bunu da uzun zaman diliminde sürekli analizlerle sürekliliği sağlamaya çalışmanız.kaç yaşınızda olursanız olsun.batsanız bile umutla kalkmaya çalışmanız.bana bu yazıyı yazdırıyor size.saygılarımı iletir ve her şeye rağmen güçlükler dilerim size.

raiden' Alıntı:

Başa sarmış durumdayım. Ne yazık ki işler hiç de umduğum gibi gitmedi. 2 yıldan uzun bir sürenin ardından porno bağımlılığında, oyun bağımlılığında ve şeker bağımlılığında en başa döndüm.

Ne yazık ki istediğim işe giremedim. Hâlâ çabalıyorum ama birkaç mülakattan sonra istediğim sonucu elde edemedim. Başvurulara devam ediyorum. Ciddi maddi problemler yaşıyorum, geçinemiyorum, sosyal hayatım gelişmiyor, çaresizce evde oturuyorum.

Aslında en büyük sorun işsizlik. İşiniz yoksa maddi sorunlar yaşıyorsunuz, işiniz yoksa sosyal sorunlar yaşıyorsunuz, işiniz yoksa geleceğe karamsar bakıyorsunuz, işiniz yoksa yakın çevrenizle bile sorunlar yaşıyorsunuz, size iş konusunda yardım edeceğini söyleyen insanların boş vaatleriyle umutlanıp sonrasında da hayal kırıklığı yaşıyorsunuz. Hatta düşene bir tekme de sen vur misali yakınınızdaki bazı insanlar bile sizin durumunuzdan faydalanmaya çalışıyor. Ama bu başka bir konu. İşiniz yoksa bağımlılıklarınızdan kurtulmanız da zorlaşıyor, işiniz yoksa hem ruh sağlığınız hem de beden sağlığınız daha da kötüye gidiyor.

Neredeyse her gün abur cubur yiyorum. Her gün birkaç kez porno izliyorum. Her gün birkaç saat bilgisayar oyunları oynuyorum. Eskiden çok sevdiğim yürüyüş yapmak, kitap okumak, insanlarla sohbet etmek, hikâye yazmak, yabancı dil öğrenmek gibi şeylerden birazcık bile keyif almadığım için bunları yapamıyorum. Boş zamanıma rağmen genellikle aksatarak yapıyorum.

Tek olumlu şey, İngilizcemin bir tık ilerlemiş olması. Aksatarak çalışmama rağmen biraz gelişme var.

Çok umutlu olduğum bir iş için farklı bir şehre gidip sınavlara girdim, mülakatlara katıldım ve işe alınmadığımda bunun için bir sürü boşa masraf etmiş oldum.

Düzgün bir işi geçin en kötü iş için bile inanılmaz bir mücadele gerekiyor. Öyle işyerleri gördüm ki önce dünyanın en kalifiye elemanını arıyorlar. Sınavlara, mülakatlara sokuyorlar, belgeler istiyorlar, referanslar soruyorlar. Bütün bunları geçmeyi başarırsanız da sizi aşırı uzun mesai saatleri, hakkınızın yenilmesi, mobbing ve minnacık bir maaş bekliyor.

Umudumu tamamen kaybetmiş değilim. Hatta yeniden ayağa kalkabilmek için buraya yazıyorum. İş konusunda çabalıyorum. Hayatımdaki sorunlar konusunda çabalıyorum. Ve hepsinden önemlisi bağımlılıklarıma karşı hâlâ mücadele ediyorum. Bu yüzden buradayım.

Genişletmek için tıklayın ...

Öncellikle mücadeleniz hayranlık verici asla vazgeçmeyin.Eminim başaracaksınız.
Ne demiş şair;
"Hayat sonuç değil,mücadeledir."

Desteğiniz için teşekkür ederim arkadaşlar. Bu forum bu yüzden faydalı. Düşüncesine katılmadığım insanlar olsa da nihayetinde hepimiz bize zarar veren bağımlılıklarımızdan kurtulmaya çalışıyoruz.

5 gündür hiç porno izlemedim ve mastürbasyon yapmadım. 6 gündür hiç bilgisayar oyunu oynamadım. 7 gündür rafine şekerden uzak durdum. Bu sefer iyi gidiyorum. 3 bağımlılığa karşı aynı anda mücadele ediyorum.

İş güç durumu nedeniyle stresli zamanlar yaşıyorum ama sürecimi bozmadım henüz. Uykusuzluk sorunumu da çözsem harika olacak. Yavaş yavaş bazı şeyler yoluna giriyor. Ne zaman biri tatlı ikram etse reddediyorum. Geçenlerde misafir varken annem "bu yaptığım tatlıyı da ye, ondan sonra diyetine başlarsın" dedi. Kabul etmedim. "Şekeri bırakmayı hep bu şekilde erteliyoruz" dedim. Her gün meyve yiyorum, bunu biraz azaltmam lazım ama bir defada sert bir geçiş yapmak genelde başarısızlıkla sonuçlandığından henüz yapmadım.

Akşam yemeğinden sonra da hiçbir şey yememeye çalışıyorum. Henüz tam anlamıyla aralıklı oruca geçemedim. Yavaş yavaş o da olacak. Hızlı bir geçiş iyi sonuçlanmayacaktır. Bu nedenle dikkatli ilerliyorum.

Bazen canım sıkılıyor ve bilgisayar oyunları oynamak istiyorum ama tutuyorum kendimi. Azar azar olsa da yeniden kitap okumaya başladım. Sıkıldığım zaman da film izliyorum. Bu arada derslerime çalışmayı düzene koymaya çalışıyorum.

Porno ve mastürbasyon konusunda ise şimdilik oldukça rahatım. Çok ilginç. Ciddi krizler yaşamadım şu 5 günde. Ama önümüzdeki günlerdeki krizlere hazırlıklı olmalıyım.