Gün 14:
Kendime not :
Kaosun , aptallığın , tek düzeliğin , nankörlük ve sevgisizliğin , samimiyetsizliğin ve ihanetin normal karşılandığı toplumda yer altına inmek soylu bir davranıştır.
Yalılması gereken aklı güçlendirmek , bol bol okumak geçmiş dönemlere bakmak gerekir.
Bununla beraber güçlenmiş akılla kişi kendisinin kim olduğunun araştırması içine girmelidir. Güçlü ve zayıf yönlerini öğrenmelidir.
Bu yolda acıyı seveceksin. Göz yaşın ağacı büyüten su gibidir. Alın terin yine öyle.
Acı çektikçe güçlenecek güçlendikçe acı çekeceksin.
Aptallar ordusuna da kin duyarak kendi konforunu bozma.
Aranızda başlayan sözsüz iletişimler oluşacaktır. Vurucu bir şekilde galip gel. Tek kelime etmeden onları paramparça edebil.
İmajını da taklit ile değil güçlenmiş akılla , aklın çizdiği rotada çektiğin acıyla keşfedersin. Baskın , güçlü özelliklerini geliştir. Zayıf yönlerine en az düşmanın kadar hakim ol. Karanlığına ve aydınlığına hakim ol.
Zirvelere çık. Vadilere in.
Bu yolculuk seni güçlendirecektir.
Güçlendikçe kinin zayıflıktan doğduğunu fark edeceksin.
Sürekli yaz.
İnsan okuyarak ve satır satır yazarak gelişir.
Aptal ordusu sana saygı duymaya başladıklarında tek istediğin ilgi ise buyur karış aralarına.
Zamanla aptallar ordusu genişler böylece.
Eğer aptallar ordusunun saygısına ihtiyacın dahi olmadığını anladığında kendine duyacağın saygıyı şimdiki halinle tahmin bile edemezsin.
Güçlenmiş ve kendinin farkına varmış benliğinin bu hayatta yapacağı görevler olacaktır. Amacına sıkı sıkıya sarılıp onu başarana kadar duramayacaksın.
Kötülüğün kırmızı gözlerine dimdik bakabileceksin.
İyiliğin şefkatli ellerini de tutacaksın.
Bu yolculuk seni müthiş bir dengeye oturtacak.
Bu yolculuk elini pantolonuna 90 gün sokmamakla biten bir yolculuk da değil.
İşin en acı tarafı organını bir müddet ovuşturmadan durabildiğinde buna sevinemeyeceksin. Kendini ne kadar aciz bir hale soktuğun için üzülebilir ya da kendini fazla büyük gördüğün için kızabilirsin.
Fakat bu da bir ilerlemedir.