37 Gün 14 Saat :
Aslında sürekli kolaya kaçıp ihmal ettiğim sorumlulukları almadıkça daha zevk düşkünü , bencil , iradesiz , doyumsuz biri oluyorum. Sonra öfke , kıskançlık , kin , suçluluk gibi duygulara düşmüş bulunuyorum. Evet tabi bu duygular da gerekli fakat ben içine düşmüş bulunuyorum.
Neden ?
Ne için yaşıyorsun ve fayda sağlayacak amaçlar doğrultusunda hareket ettin mi ? Vicdani olarak rahat hissediyor musun ? Bugünün verimi konusunda kendine hesap verebilir misin ?
gibi varoluşsal sorulara cevabım hayır. Hal böyle olunca tabi kendi elimle kendimi paralize ediyorum.
Baktım ki kontrolüm zayıflıyor ve ben primata dönüyorum.
İşte gündelik yaşamımda ihmal ettiğim basit ve kolayca fark edilebilir sorumluluklarımdan kaçmayı bıraktım. Bu benim için iyiye işaretti tabi. Sonra dedim ki çevreme karşı da aktif bir biçimde sorumluluk alırsam daha hızlı iyileşirim. Evet sorumluluk duygum geliştikçe daha insani hissediyorum.
Bu nedenle kırılgan ve zevk düşkünü bir yaşamdan ziyade gerektiğinde zorluklarla boğuşan ve ödül aramayan ama bulunca da tadını çıkaran bir yaşamı seçiyorum.
Etki alanım günden güne büyüyecek. Önce kendime sonra aileme, çevreme derken birkaç konuda yetkin, kaliteli , üretken bir insan olacağım. Şimdilik odamı topluyorum. Eve ekmek ve su almaya gidiyorum. Derslerimle meşgulüm. Kardeşime yardım ediyorum falan. Ama gittikçe gelişecek.
Fitnessda 2.5 kg lik dumbellarla çalışıyormuşum gibi. Evet güçsüz olduğumdan dolayı kaslarım acıyor ama olmam gereken nokta burası değil. Dumbellin ağırlığı arttıkça da aynı kas acısını yaşayacağım biliyorum. Ama gelişmiş olacağım. Mental olarak ve karakter olarak da fitness prensipleri geçerli bence.
Yalan söylediğim anlar çok. Haliyle çoğu insan da gündelik yaşamında yalan söyler bol bol. Ama bu durum doğru değil. Sonuçlarıyla yüzleşmek istemediğim durumlardan kolaylıkla sıyrılmak için bazen yalan söylüyorum. Bu durumu artık sonlandırıyorum. Artık korkularım ve kaçınmalarım sebebiyle yalan söylemeyeceğim. Bunu şu an foruma yazıyorum. Etkilerini de yazacağım.
Şu dönemlerde içe dönüp hatalarımı ve iyi olduğum noktaları fark etmek ile uğraşıyorum. Pozitif yönlerimi markam haline gelene kadar destekleyeceğim ve negatif yönlerim üzerine tam kontrole sahip olacağım. Birçoğu da yanlış yaşadığımdan dolayı oluyor gerçi. Çoğunu da düzelteceğim.
NF ye gelince bazen hiç kriz gelmiyor. Bazen ise gecenin köründe uykumdan uyanıyorum o krizin enerjisiyle. Kontrol etmeye çalışıyorum bakalım.