09/06/2025
İyice sapıttım ve kendimi tekrardan bazı hazların kucağına bıraktım, bir süre bunları sürdürdüm ve şimdi tekrardan soluğu burada aldım. Bugün kendime gerekli hatırlatmaları yaptım, aslında hiç unutmamam lazımdı ama insanoğlu her şeyi unutuyor, neleri unutmadı ki? Zaten hatırlasak hiçbir şey de böyle olmazdı. Belki de unutmak işimize geliyordur ya da belki başkalarının işine geliyordur. Neyse, bu mesele burda kalsın daha da konuşmayacağım, kirlenmesin günlüğümüz.
Bayramın son günüydü bugün, et doğramaktan kafamızı kaldıramayınca bayramlaşma da son güne kaldı haliyle. Uzun zaman sonra köye gittim, köydeki çoğu akraba çoktan göçtüğü için genelde gitmeyiz. İnanır mısınız, köydeki tezek kokusu şehirdeki pisliğin yanında misk gibi kalıyor. Ortalama bir ilçede yaşıyorum, okul falan harici şehir merkeziyle de işim olmaz ama nedense burası bile bunaltıcı geliyor. Emekli olunca köye yerleşmek isteyen 50 yaşındaki dayılar gibiyim artık; bir arsa, ortasında bağ evi, kendin yetiştir kendin ye, arada çoluk çocuk torun tombalak ziyarete gelsin.
Manisalı değilim ama bugün Ferdi Zeyrek'in vefatının haberi çok koydu bana. Tüm şehrin çok sevdiği bir insanmış, sevmeyeni yokmuş. Hakkındaki haberleri takip ediyordum zaten. İlk günden beri kurtulması bir mucize olur dendi, beyin hasarından ve organlarının yandığından bahsedildi. Eğer yaşasaydı kalan hayatı acı içinde geçerdi muhtemelen, belki böylesi onun için daha iyi olmuştur. Mekanı cennet olsun, Allah yakınlarına sabır versin. Maalesef iyi insanlar erkenden veda ediyor, geride de üç yetim kız kalıyor...
~Delifisek~